استرس واکنش بدن به هر تغییری است که برای حفظ عملکرد طبیعی نیاز به تعدیل یا پاسخ دارد. بدن ممکن است با تغییرات فیزیکی ، احساسی یا روانی به تغییرات واکنش نشان دهد.اضطراب را می توان به عنوان احساس نگرانی ، عصبی بودن یا ناراحتی در مورد چیزی با نتیجه نامعلوم توصیف کرد. احساس استرس معمولاً به شرایط شما مربوط می شود و معمولاً موقتی است (امتحانات ، مشکلات مالی، روابط یا بازنشستگی.....).  تاثیر استرس بر رابطه جنسی در بیشتر افرادی که اختلال نعوظ دارند را به صورت نگرانی و عدم اعتماد به نفس در رابطه زناشویی می بینیم . در مواری که بی میلی و ناتوانی جنسی ناگهانی رخ می دهد در بیشتر موارد اضطراب علت اختلال نعوظ ناگهانی بوده است. تاثیر اضطراب بر اختلال نعوظ و میل جنسی بسیار جدی است و در صورت وجود شلی آلت در حین رابطه زناشویی باید فورا به دنبال درمان رفت. البته نباید خود درمانی انجام دهید و بهتر است به پزشک مراجعه کنید زیرا راهکارهای درمانی اختلال نعوظ در موارد روانی و جسمی کاملا متفاوت هستند.

 

اضطراب چگونه بر میل جنسی تأثیر می گذارد؟

 

استرس و اضطراب ممکن است باعث افزایش میل جنسی شما شود ، یا ممکن است باعث کاهش میل جنسی شما شود. از نظر روانشناختی (ذهنی) ، استرس و اضطراب ممکن است میل جنسی شما را افزایش دهد ، زیرا:
-وقتی استرس دارید یا مضطرب هستید ، ممکن است احساس مراقبت و ایمنی را که با صمیمیت فیزیکی ایجاد می شود ، بخواهید.
-هنگامی که استرس دارید یا مضطرب هستید ، از حواس پرتی استقبال می کنید ، با داشتن وقت بیشتر در کنار شریک زندگی خود در خانه ، ممکن است احساس کنید میل جنسی شما افزایش یافته است. 
-وقتی در مورد مرگ و میر یا آینده می ترسید ، ممکن است ارتباط صمیمی تری با شریک زندگی خود ایجاد کنید و بنابراین ممکن است احساس کنید میل جنسی شما بیشتر است.
از سوی دیگر ، استرس و اضطراب ممکن است باعث کاهش میل جنسی شما شود و این امر دو دلیل دارد.از نظر روانشناختی (ذهنی) ، میل جنسی شما ممکن است کاهش یابد زیرا:

-شما احساس ناراحتی می کنید و درگیر نگرانی شده اید. این کاملا قابل درک است که شما ممکن است میل به رابطه نداشته باشید.
-شاید شنیدن اینکه اندام تناسلی شما اندام اصلی جنسی شما نیست ، شما را شگفت زده کند! مغز شما نقش مهمی در توانایی شما برای احساس برانگیختگی دارد. اگر آرامش برای شما دشوار است ، برانگیختن یا رسیدن به ارگاسم دشوار خواهد بود.

 

 

از نظر بیولوژیکی (فیزیکی) ، میل جنسی شما ممکن است کاهش یابد زیرا:

 

وقتی ناگهان دچار وحشت می شویم ، پاسخ جنگ وگریز ما شروع می شود تا بتوانیم با تهدید فوری مقابله کنیم. این پاسخ به دلیل فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک ما است و روشی ناخودآگاه است که مغز ما را در محافظت از ما کمک می کند. پاسخ شامل ضربان قلب سریعتر و تنفس عمیق تر است ، که می تواند به ما در مواجهه مستقیم با تهدید یا فرار از خطر کمک کند. همچنین شامل مهار عملکردهای بدنی است که برای مبارزه یا فرار نیاز ندارید ، مانند هضم یا نعوظ. وقتی تهدید برطرف شد ، و شما آن را شکست دادید یا آن را اجرا نکردید ، همه چیز به حالت عادی برمی گردد.
اگر تهدیدها ادامه پیدا کنند یا مشکلات زیادی ادامه پیدا کند ، محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (محور HPA) ما فعال می شود تا به ما کمک کند با استرس جاری کنار بیاییم. فعال شدن محور HPA منجر به افزایش کورتیزول (هورمون اصلی استرس ما) می شود که سطح قند خون و فشار خون ما را بالا می برد و سیستم ایمنی بدن ما را مهار می کند. سطح بالای کورتیزول با اضطراب ارتباط دارد. کورتیزول همچنین تستوسترون ، هورمون اصلی جنسی مردانه ، که مسئول میل جنسی (میل جنسی) است را مهار می کند و ممکن است به تغییرات جریان خون که باعث نعوظ می شود کمک کند.

 

استرس و اضطراب چگونه بر اختلال نعوظ تأثیر می گذارد؟

 

مردان در هر سنی ممکن است اختلال نعوظ را به نوعی یا به دلیل استرس تجربه کنند. مردان زیر 30 سال به دلیل عصبی بودن و اضطراب بیشتر دچار اختلال نعوظ می شوند. این نوع اختلال نعوظ روانی عموماً کوتاه مدت است.مردان بالای 30 سال بیشتر در معرض استرس شخصی و حرفه ای هستند که ممکن است منجر به اختلال نعوظ شود. مردان بالای 50 سال به دلیل افزایش سن بیشتر دچار اختلال نعوظ می شوند. شرایط زندگی مانند از دست دادن شریک زندگی یا سازگاری با بازنشستگی نیز ممکن است باعث ایجاد استرس و اضطراب در مردان شود که به نوبه خود می تواند باعث اختلال نعوظ شود. شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که چگونه چیزی که در ذهن خود تجربه می کنید ممکن است بر اختلال نعوظ شما تأثیر بگذارد.چند عامل اصلی وجود دارد که در رسیدن به نعوظ نقش دارد. سیستم عصبی ، عروق خونی ، ماهیچه ها ، هورمون ها و احساسات همه در نعوظ شما نقش دارند. استرس و اضطراب ممکن است باعث افزایش تولید هورمون های استرس و کاهش سطح تستوسترون شود که در میل جنسی شما نقش دارد.استرس و اضطراب ممکن است بر عزت نفس و احساس تمایل شما تأثیر بگذارد.استرس و اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است و اکثر ما در طول زندگی خود یکی یا هر دو را تجربه خواهیم کرد. 
 

 

بیشتر بخوانید :  روش های بهبود عملکرد جنسی مردان

 

 

اگر مشکلی دارید چه باید بکنید؟

 

اگر در رابطه هستید ، سعی کنید در مورد احساس خود با شریک زندگی خود صحبت کنید.  اگر مجرد هستید ، در مورد تغییرات در میل جنسی یا عملکرد نعوظ خود با فردی که به او اعتماد دارید ، مانند پزشک یا دوست خود صحبت کنید. صحبت کردن از طریق منبع استرس و اضطراب ممکن است به شما در درک بهتر مراحل بعدی که می توانید انجام دهید کمک کند.به خاطر داشته باشید که احساس استرس یا اضطراب در این مدت کاملاً طبیعی است. طبیعی است که همیشه میل به رابطه جنسی نداشته باشید. اگر میل جنسی شما پایین است و برای چند هفته با مشکل نعوظ مشکل دارید ، باید به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما می تواند یک معاینه فیزیکی را برای درک علل اختلال نعوظ شما انجام دهد و یک برنامه درمانی برای مراحل بعدی تنظیم کند.