با نوروفیدبک امواج مغز شما بررسی می شود و با تغییر انها رفتار های شما عوض خواهد شد.. گاهی نتیجه این تغییر رفتار بهبود سلامت جنسی شماست. رویکرد زیست شناختی به ما می گوید که رفتار و افکار ما، بر اساس آنچه که در مغز رخ می دهد، شکل می گیرد. پس با تغییراتی در ناحیه ی مغز، می توانیم رفتار و ذهنمان ر تغییر دهیم.
مغز، مسئول خلق و خو، افکار و توانایی های شناختی ما است. فعالیت مغز به وسیله ی امواج الکتریکی اندازه گیری می شود، که می تواند چیزهای زیادی در مورد نحوه عملکرد آن به ما بگوید. هنگامی که فعالیت مغز در زمان واقعی اندازه گیری می شود، مغز می تواند یاد بگیرد که خود را تنظیم کند و عملکرد بهتری داشته باشد. نوروفیدبک به عنوان روشی برای خود تنظیمی فعالیت مغز، باعث تغییر مستقیم امواج الکتریکی اساسی و در نتیجه باعث تغییر در روان و رفتار می شود. گاهی نتیجه این تغییر رفتار بهبود سلامت جنسی شماست. از نظر تئوری، این بدان معنا است که اگر ما می توانیم یاد بگیریم که چگونه قدرت یا سرعت امواج خاص مغز را افزایش یا کاهش دهیم، ممکن است بتوانیم کنترل آگاهانه ای در مورد چگونگی پردازش مغز خود داشته باشیم و نسبت به احساسات و وقایع مختلف واکنش نشان دهیم. به طور معمول، مردم نمی توانند به طور مستقیم الگوهای موج مغزی خود را تحت تأثیر قرار دهند. با این حال، ایده اصلی در مورد به کاربردن نوروفیدبک این است که با فراهم کردن امکان دیدن امواج مغزی بر روی صفحه رایانه در زمان واقعی، یاد بگیریم که چگونه آن ها را تغییر دهیم.
نوروفیدبک راهی برای آموزش فعالیت مغز است. برای درک نوروفیدبک، ابتدا باید کمی در مورد امواج مغزی بدانیم. امواج مغزی، پالسهای الکتریکی هستند که باعث می شود سلول های مغزی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مغز شما از میلیاردها نورون ساخته شده است، همه آنها به طور مداوم در الگوهای مختلف، شلیک می شوند و موج تولید می کنند. امواج مغزی چیزهای زیادی در مورد نحوه احساس و عملکرد شما برای ما تعریف می کنند، مانند عادات، افکار، سطح استرس، خلق و خوی اساسی و عملکرد کلی مغز. فعالیت الکتریکی مغز بر اساس فراوانی آنها (سرعت نوسانات) به مجموعه ای از "امواج مغزی" طبقه بندی می شود.
پنج نوع فرکانسِ موجِ مغزِ شناخته شده، وجود دارد.
دلتا (0 - 4 هرتز)
تتا (4 - 8 هرتز)
آلفا (8 - 14 هرتز)
بتا ( 14 - 40 هرتز)
گاما (40 هرتز به بالا)
به عنوان مثال، امواج آلفا (8 - 14 هرتز) معمولاً در حالت آرامش پدیدار می شوند و با بستن چشمان و نفس های عمیق، افزایش می یابد و هنگام باز کردن چشمان یا با فشار ذهنی، کاهش می یابد. با استفاده از سنسورهای موجود در پوست سر، می توان این فعالیت را اندازه گیری و نظارت کرد. با استفاده از نرم افزار تجزیه و تحلیل مغز (نقشه مغزی QEEG)، می توانیم مشخص کنیم که یک فعالیت خاص، منجر به افزایش کدام موج در شما می شود. هنگامی که این را فهمیدیم، می توانیم یک برنامه آموزشی ایجاد کنیم تا عملکرد مغز شما بهتر شود. این ما را به سوی نوروفیدبک سوق می دهد. در طی یک جلسه نوروفیدبک، ما آنچه را که مغز شما واقعاً انجام می دهد با آنچه که دوست دارید انجام دهد، مقایسه می کنیم. هنگامی که مغز شما به وضعیت مورد نظر نزدیک شد، از یک پاسخ مثبت روی صفحه رایانه پاداش می گیرید. معمولاً این "پاسخ عصبی" به صورت یک بازی ویدیویی، موسیقی یا فیلم است. صدا و تصویر بلافاصله به شما می گویند که چه زمانی مغز شما کارآمد تر است و چه موقع کار آمد نیست. پس از مشخص کردن هرگونه ناهنجاری های احتمالی در عملکرد مغز، یک متخصص نوروفیدبک می تواند برنامه های آموزشی ویژه ای را تهیه کند که متناسب با وضعیت شما باشد. در طول جلسات تمرینی (به طور معمول 40 دقیقه)، الکترود روی پوست سر قرار می گیرد. سپس بیمار هنگامی که امواج مغزی آنها از الگوی فعالیت مورد نظر نزدیک یا دور می شوند، نوعی بازخورد حسی مثبت یا منفی را دریافت می کنند. دیدن فعالیت امواج مغزی در زمان واقعی می تواند به مغز کمک کند تا یاد بگیرد که خود را بهتر تنظیم کند. هر الکترود، الگوهای الکتریکی را که در بخشی از مغز در زیر جایی که هر الکترود قرار دارد اندازه گیری می کند.
وقتی این امواج مغزی را باز سازی می کنیم ، شما می توانید به طور کامل "نقشه مغز" خود را ببینید. سپس این "نقشه مغزی" را به کمک نرم افزار با هزاران فرد سالم در سن و جنس مشابه شما مقایسه می کنیم تا هر قسمت از مغز شما را که ممکن است غیر طبیعی یا غیر بهینه عمل کند، شناسایی کنیم.
در حالی که اکثر افراد عملکرد مغزشان طبیعی است، اما کسانی هستند که عدم تعادل مغز بر زندگی روزمره آنها تأثیر می گذارد. این جایی است که نوروفیدبک می تواند به شما کمک کند. تحقیقات و استفاده بالینی نشان داده است که نوروفیدبک در ADHD ، اضطراب ، اعتیاد ، PTSD ، صدمات مغزی ، افسردگی، رفتار های وسواسی و بسیاری از تنش های روانی دیگر موثر است.
چندین شکل مختلف از آموزش نوروفیدبک وجود دارد که هر یک، جنبه های مختلف فعالیت مغز را هدف قرار می دهد.
,SCP ,HEG ,BWT FBT
در SCP، بیماران یاد می گیرند که سطح فعالیت های کلی (تحریک پذیری) قشر مغز را کنترل کنند به این دلیل که به محرک های مختلف پاسخ می دهد.
در HEG بیماران یاد می گیرند که آگاهانه سطح جریان خون به قسمت های مختلف مغز را کنترل کنند، که به لحاظ نظری میتواند فرآیندهای ذهنی مختلف را تقویت یا سرکوب کند.
با این حال، محبوب ترین شکل آموزش نورو فیدبک، BWT و FBT است که بعضاً به عنوان آموزش باند فرکانس نیز شناخته می شود و پروتکل های مختلفی دارند (برای هر فرکانس موج مغزی).
EEG برای اندازه گیری الگوهای مختلف فعالیت الکتریکی مغز استفاده می شود. این تکنیک، بیماران را برای افزایش یا کاهش قدرت یا سرعت امواج مختلف مغزی مرتبط با برخی عملکردهای خاص شناختی یا حالات ذهنی آموزش می دهد.
در حالی که آموزش و تمرینات مغز از بسیاری جهات شبیه به تمرینات بدنی است، ولی مغز عوارض جانبی تمرین را کمی متفاوت از بدن بیان می کند. خستگی که بعد از یادگیری یک مهارت ذهنی پیچیده، یا خستگی که بعد از صحبت کردن با یک زبان غیر روان است، احساس می شود از عوارض جانبی نوروفیدبک است. از آنجا که نوروفیدبک در اصل، تمرینات ساختاری برای مغز شماست، اصطلاح "عوارض جانبی" به همان معنای عوارض جانبی داروها در نوروفیدبک دیده نمی شود. برخلاف مصرف دارو، در نوروفیدبک هیچ ماده ای به بدن یا مغز وارد نمی شود. اگر دچار آسیب جسمی مغزی یا ضربه مغزی شدید شده باشید، به احتمال زیاد نسبت به نوروفیدبک حساس تر خواهید بود و در تمرینات زود تر خسته می شوید. ممکن است هنگام تنظیم مجدد عملکرد مغز، حالت تهوع، سرگیجه و حساسیت به نور را تجربه کنید. این بخشی از روند است. براساس نقشه مغزی شما، ما معمولاً می دانیم که شما کدام یک از این اثرات جانبی را تجربه می کنید. ما فعالیت های مغز شما را در جلسات نورو فیدبک رصد می کنیم، بنابراین می توانیم بگوییم که مغز شما خسته شده یا بیش از حد کار می کند و تمرینات خود را مطابق با آن تنظیم می کنیم. در شرایط بالینی، عوارض جانبی خفیف گزارش شده است. به عنوان مثال، برخی از افراد احساس خستگی، بی نظمی، اضطراب، آشفتگی یا تحریک پذیری را گزارش می کنند. برخی دیگر عوارض جانبی قوی تری از قبیل سردرد یا مشکل در خواب رفتن را تجربه کرده اند. با این حال ، تجربه نشان داده که این عوارض تقریباً موقت است و اغلب این علایم به دلیل ماهیت خود درمان نوروفیدبک ناشی از جلسات تمرینی بیش از حد طولانی است. با این حال، اگر آموزش نوروفیدبک توسط یک متخصص تحت نظارت نباشد، عوارض جانبی جدی تری نیز ایجاد می شود. بی نظمی، اضطراب و تحریک پذیری عوارض جانبی احتمالی آموزش نوروفیدبک است.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت سلامت جنسی کامش می باشد.
