سندرم احتقان لگن (PCS) یک بیماری مزمن است که در خانم ها زمانی اتفاق می افتد که وریدهای واریسی در زیر شکم در ناحیه لگن ایجاد می شوند. رگهای واریسی به وریدهایی گفته می شود که در نتیجه عملکرد ضعیف رگ متورم ، پیچ خورده و طولانی می شوند.
این سندرم اغلب باعث یک درد مستمر مبهم در ناحیه لگن می شود که گفته می شود در زمان های مختلف و در شرایط مختلف بدتر می شود. این احتمال بیشتر در زنانی است که قبلاً زایمان کرده اند. در بسیاری از زنان درد های لگنی باعث سرد مزاجی زن می شوند در سندرم احتقان لگن تاثیر مشکلات جسمی در اختلالات جنسی را می توان دید.

 

علائم 

 

زنان مبتلا به PCS معمولاً اظهار می کنند که درد کسل کننده و مزمن است اما در شرایط خاص از جمله موارد زیر بدتر می شود:

-بعد از مدت ها ایستادن
-در روزهای منتهی به قاعدگی
-عصرها
-در حین و بعد از رابطه جنسی
-در مراحل آخر بارداری

علاوه بر درد ، زنان ممکن است علائم PCS دیگری و همچنین ترکیبات مختلف این علائم را تجربه کنند. شدت آن نیز می تواند در افراد کاملاً متفاوت باشد. این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

-دیسمنوره (قاعدگی دردناک)
-خونریزی غیر طبیعی در دوران قاعدگی
-کمر درد
-افسردگی
-خستگی
-رگهای واریسی اطراف ولو ، باسن و پاها
-ترشحات غیر طبیعی واژن
-تورم واژن یا ولو
-حساسیت شکم
-افزایش ادرار
-علائم روده تحریک پذیر

 

علل و عوامل خطر

 

در حال حاضر تصور می شود که بارداری شایع ترین علت PCS است. دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود بارداری این شرایط را ایجاد کند:

-بارداری می تواند باعث تغییراتی در ساختار لگن زن شود. این تغییرات می تواند برخی از رگهای خونی را تحت تأثیر قرار دهد و این خطر ابتلا به واریس در زن را افزایش می دهد.
-دلیل دیگری که تصور می شود بارداری باعث PCS می شود این است که افزایش استروژن دیواره رگ های خونی را ضعیف می کند.
بنابراین ، زنانی که بارداری قبلی داشته اند بیشتر در معرض PCS قرار دارند و تصور می شود این خطر بارداری های بیشتری را در یک زن افزایش می دهد.

 

تشخیص 

 

تشخیص PCS بسیار دشوار است و پزشکان معمولاً برای از بین بردن سایر علل احتمالی علائم شما باید چندین روش تشخیصی را انجام دهند. این روش ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

-سونوگرافی
-لاپاراسکوپی (یک روش جراحی که با استفاده از دوربین های کوچک به داخل لگن نگاه می کند)
-سی تی اسکن
-اسکن ام آر آی
-ونوگرام
سونوگرافی اغلب به عنوان اولین مرحله در تشخیص PCS ترجیح داده می شود زیرا تشخیص واریس و همچنین ارزیابی جریان خون امکان پذیر است.

 

درمان

 

درمان PCS معمولاً با هدف کاهش و تسکین علائم انجام می شود. متأسفانه ، هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و درمان آن می تواند چالش برانگیز باشد.
داروهای موجود برای کمک به تسکین علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

-داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
-داروهای ضد درد مزمن (مانند گاباپنتین به علاوه آمی تریپتیلین)
-در حال حاضر ، موفق ترین درمان یک روش جراحی با حداقل تهاجم است که آمبولیزاسیون ورید لگن (PVE) نامیده می شود. این روش باعث جلوگیری از رگهای واریسی خاصی می شود که گمان می رود منشا درد باشد.

بسیاری از مطالعات بهبود قابل توجهی را نشان داده اند منبع معتبر علائم در زنانی که PVE داشته اند. مانند هر روش دیگری ، خطرات وجود دارد و ممکن است همه زنان برای این گزینه درمانی مناسب نباشند.

 

 

سندرم احتقان لگن در بارداری

 

علائم PCS اغلب در مراحل آخر بارداری با بزرگتر شدن و سنگین شدن کودک بدتر می شود. فشار اضافی به وریدهای واریسی در لگن وارد می شود ، که اغلب منجر به تشدید درد ناشی از بیماری می شود.

PCS بیماری نیست که بر امید به زندگی شما تأثیر بگذارد ، اما این توانایی را دارد که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. علائمی مانند درد مزمن ، درد در هنگام مقاربت جنسی و دیسمنوره می تواند منجر به کاهش فعالیت بدنی ، از دست دادن عملکرد و افسردگی شود.