گاهی در میان بیماران مراجعه کننده به کلینیک کامش مشاهده می شود که بیمار برای نعوظ بهتر شروع به خود درمانی نموده و از انواع  رژیم غذایی برای درمان اختلال نعوظ و انواع داروهای شیمیایی استفاده کرده است و دچار نعوظ دایم یا پریاپیسم شده است . در ابتدا بیمار دلیل این نعوظ را با  علت نعوظ صبحگاهی  یکی فرض می کند و احساس می کند که آلت شل خواهد شد . ولی پس از گذشت زمان و درد فراوان و عدم شل شدن بافت آلت ، مجبور می شود به پزشک مراجعه کند. در بیشتر بیماران که دچار پریاپیسم می شوند به علت مشکلات روانی ناشی از آن شاهد اختلال نعوظ ناگهانی در آینده خواهیم بود . 

 

نعوظ دائم چیست 

نعوظ طولانی مدت آلت تناسلی مرد  پریاپیسم نام دارد . نعوظ مداوم ساعتها طول می کشد و یا در اثر تحریک جنسی ایجاد نمی شود. پریاپیسم معمولاً دردناک است . پریاپیسم به طور کلی یک بیماری غیرمعمول است ، اما به طور معمول در گروه های خاصی مانند افرادی که کم خونی سلول داسی دارند ، رخ می دهد .مصرف بی رویه داروهای درمان اختلال نعوظ باعث بیماری پریاپیسم می شود .درمواردی که افراد با تاخیر پریاپیسم به کلینیک سکس تراپی کامش مراجعه کرده اند متاسفانه اختلال نعوظ به طور دایم ایجاد می شود. برای جلوگیری از آسیب بافتی که می تواند منجر به ناتوانی جنسی دایم  شود معمولاً پریاپیسم باید به سرعت درمان شود . پریاپیسم معمولاً مردان 30 سال به بالا را گرفتار می کند .

 

نعوظ دائم چه علائمی دارد 

 

دو نوع اصلی پریاپیسم وجود دارد . پریاپیسم ایسکمیک پریاپیسم غیر ایسکمیک که هر کدام علائم متفاوتی دارند  .

- پریاپیسم ایسکمیک : به این نوع پریاپیسم کم جریان هم گفته می شود ، رایج ترین نوع پریاپیسم می باشد که در این حالت خون از آلت تناسلی مرد خارج نمی شود .
علائم پریاپیسم کم جریان عبارتند از :
نعوظ بیش از چهار ساعت طول می کشد یا ارتباطی با علاقه یا تحریک جنسی ندارد .
بدنه آلت تناسلی سفت و محکم است ، اما نوک آلت تناسلی نرم است .
درد پیشرونده آلت تناسلی مرد

پریاپیسم مکرر نوعی پریاپیسم ایسکمیک می باشد . این بیماری بیشتر در مردان مبتلا به اختلال ارثی که با گلبول های قرمز خون غیر طبیعی یا کم خونی سلول داسی شکل دیده می شود . این سلول های داسی  می توانند رگ های خونی در آلت تناسلی را مسدود کنند . در برخی موارد ، این بیماری با نعوظ ناخواسته و دردناک با مدت کوتاه شروع می شود و ممکن است با گذشت زمان به نعوظ مکرر و طولانی تر تبدیل شود.

 پریاپیسم غیر ایسکمیک : به این نوع پریاپیسم جریان بالا هم گفته می شود ، هنگامی اتفاق می افتد که جریان خون آلت تناسلی به طور مناسب تنظیم نشود . پریاپیسم غیر ایسکمیک معمولاً درد کمتری نسبت به پریاپیسم ایسکمیک دارد . 

علائم پریاپیسم کم جریان :
نعوظ بیش از چهار ساعت طول می کشد یا ارتباطی با علاقه یا تحریک جنسی ندارد
بدنه آلت تناسلی راست اما کاملاً سفت و سخت نیست .

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم ؟ 

 

اگر نعوظ بیش از چهار ساعت طول بکشد ، به مراقبت های اورژانسی نیاز دارید . پزشک اورژانس تشخیص می دهد که آیا شما پریاپیسم ایسکمیک یا پریاپیسم غیر ایسکمیک دارید . این ضروری است زیرا درمان هر یک متفاوت است و درمان پریاپیسم ایسکمیک باید در اسرع وقت انجام شود .

 

علت نعوظ دائم 

 

نعوظ معمولاً در پاسخ به تحریکات جسمی یا روانی رخ می دهد . این تحریک باعث شل شدن عضلات و افزایش جریان خون در بافت های اسفنجی آلت تناسلی می شود. در نتیجه ، آلت تناسلی مرد پر از خون می شود . پس از پایان تحریک ، خون به بیرون جریان می یابد و آلت تناسلی مرد به حالت شل خود برمی گردد .

نعوظ دائم هنگامی اتفاق می افتد که بخشی از این سیستم - خون ، رگ های خونی ، عضلات صاف یا اعصاب - جریان خون طبیعی را تغییر دهد و نعوظ ادامه یابد .
دلیل اصلی پریاپیسم اغلب قابل تعیین نیست ، ولی  شرایط مختلفی ممکن است در این امر نقش داشته باشد .

اختلالات خونی : بیماری های مرتبط با خون ممکن است باعث پریاپیسم شود . معمولاً این اختلالات شامل موارد زیر است : کم خونی سلول داسی شکل ، سرطان خون

داروهای تجویز شده : معمولاً پریاپیسم ایسکمیک ، یک عارضه جانبی احتمالی تعدادی از داروها است .
داروهایی که مستقیماً به آلت تناسلی تزریق می شوند تا اختلال نعوظ را درمان کنند ، مانند آلپروستادیل ، پاپاورین ، فنولامین و سایر داروها . 
داروهای ضد افسردگی ، مانند فلوکستین ، بوپروپیون و سرترالین .
مسدود کننده های آلفا از جمله پرازوسین ، ترازوسین ، دوکسازوسین و تامسولوزین
داروهایی که برای درمان اضطراب یا اختلالات روان پریشی استفاده می شوند ، مانند هیدروکسی زین ، ریسپریدون ، اولانزاپین ، لیتیوم ، کلوزاپین ، کلرپرومازین و تیوریدازین
داروهای رقیق کننده خون ، مانند وارفارین (کومادین) و هپارین
هورمون هایی مانند تستوسترون یا هورمون آزاد کننده گنادوتروپین
داروهایی که برای درمان اختلال کمبود توجه / بیش فعالی استفاده می شوند ، مانند آتوموکسین 

مصرف الکل و مواد مخدر : الکل ، ماری جوانا ، کوکائین و سایر سو مصرف مواد مخدر می توانند باعث پریاپیسم ، به ویژه پریاپیسم ایسکمیک شوند .

 

 

سایر دلایل نعوظ دائم 

 

نیش عنکبوت ، عقرب گزیدگی یا سایر عفونت های سمی
اختلالات متابولیکی از جمله نقرس یا آمیلوئیدوز
اختلالات نوروژنیک ، مانند آسیب نخاعی یا سفلیس
سرطان های آلت تناسلی مرد