خودشیفتگی جنسی ، که گاهی اوقات استحقاق جنسی نیز خوانده می شود ، شامل یک دیدگاه خودمحورانه از فعالیت جنسی است.افرادی که دارای ویژگی های خودشیفتگی جنسی هستند ، معمولاً تصوری از مهارت های جنسی و عملکرد اتاق خواب خود دارند و بیشتر بر آنچه می خواهند متمرکز می شوند.
آنها همچنین علاقه ای به پرورش صمیمیت عاطفی ندارند و علاقه کمی به آنچه شرکایشان می خواهند نشان می دهند. غیر معمول نیست که این افراد برای تأمین نیازهای خود شرکا را دستکاری یا اجبار می کنند.
افرادی که خودشیفتگی جنسی دارند رفتارهایی مانند زورگوئی ،  نمایشگری جنسی ، خیانت ، پرخاشگری جنسی  و  سادیسم  و ندرت مازوخیسم از خود نشان می دهند 

 

 

خودشیفتگی جنسی دقیقاً به چه معناست؟

اعتماد به توانایی های جنسی خود مشکلی ندارد. در واقع ، عزت نفس جنسی حتی می تواند تأثیر مثبتی بر سلامت عمومی داشته باشد.
همچنین کاملاً طبیعی است که گاهی اوقات در حین رابطه جنسی گرفتار شوید و لذت خود را تثبیت کنید. این موارد به طور خودکار خودشیفتگی جنسی را نشان نمی دهند ، به ویژه هنگامی که به خواسته های شریک زندگی خود اهمیت می دهید و می خواهید در سطح عاطفی نیز ارتباط برقرار کنید.
یک تفاوت اساسی در این واقعیت نهفته است که افراد مبتلا به خودشیفتگی جنسی به طور کلی معتقدند که آنها حق رابطه جنسی دارند ، به ویژه در چارچوب یک رابطه عاشقانه.
آنها رابطه جنسی را برای لذت جسمی دنبال می کنند ، نه ارتباط عاطفی ، و ممکن است برای داشتن رابطه جنسی از شریک زندگی سو استفاده کنند یا آنها را دستکاری کنند.
تحقیقات قدیمی حاکی از آن است که این الگوی رفتاری ریشه در عدم امنیت و عزت نفس پایین دارد.

افرادی که دچار خودشیفتگی جنسی هستند رابطه جنسی را دنبال می کنند زیرا این امر به نفع آنها است. در کنار لذت جسمی ، رابطه جنسی اعتبار فیزیکی آنها را تأیید می کند. 

یک شریک مبتلا به خودشیفتگی جنسی ممکن است:

-باور کنند که آنها سزاوار رابطه جنسی هستند و حق دارند هر وقت خواستند آن را درخواست کنند ، حتی اگر در حال کار ، خواب یا مشغول کار دیگری هستید
-در ازای هدیه یا لطف انتظار رابطه جنسی داشته باشید
-برای عملکرد جنسی خود نیاز به اعتبار و تحسین زیادی دارند
-اعتقاد دارند که آنها مهارتهای جنسی برتر دارند و همه افراد آنها را شریک جنسی خارق العاده می دانند
اعتقادی که آنها سزاوار رابطه جنسی هستند وقتی بخواهند ممکن است باعث شود آنها خارج از رابطه شما رابطه جنسی برقرار کنند. آنها ممکن است این رفتار را توجیه کنند و شما ممکن است احساس کنید که گناه شما این است که خود را برای رابطه جنسی در دسترس قرار نمی دهید.
افرادی که دارای ویژگی های خودشیفتگی جنسی هستند ، اغلب از همدلی برخوردار نیستند ، بنابراین ممکن است به دلیل رفتار یا مراقبت از اینکه دیگران را آزار داده اند ، پریشان نشوند.

آیا خودشیفتگی جنسی انواع مختلفی دارد؟

شواهد موجود زیرگونه های خاصی از خودشیفتگی جنسی را مشخص نکرده است ، اما مهم است که درک کنیم این الگوی رفتاری می تواند به طرق مختلف نشان داده شود.

این افراد برای تقویت احساس عزت نفس خود به تحسین و تأیید زیادی احتیاج دارند یا اینکه به جای اینکه در مورد علایق شما سوال کنند ، اصرار دارند که رابطه را به روشی که دوست دارند داشته باشند.

اگر این را در خود تشخیص دهید چه باید کرد؟

شناخت این ویژگی ها اولین قدم بزرگ برای ایجاد تغییر است. بدون تمایل به تغییر ، کمتر شاهد پیشرفت خواهید بود .
به یاد داشته باشید ، رابطه جنسی مشترک حداقل دو نفر طول می کشد. اینکه بخواهید از نوع خاصی از رابطه جنسی لذت ببرید هیچ اشکالی ندارد ، اما برای اینکه از روابط جنسی سالم و محترمانه ای برخوردار شوید ، باید نیازهای افراد دیگر را نیز در نظر بگیرید.
یک روش دیگر برای دیدن این مسئله ممکن است شامل پرسیدن از خودتان (و آنها) باشد که می توانید برای لذت بردن از این برخورد نیز چه کاری انجام دهید.

 

بیشتر بخوانید : کمال گرایی چیست؟

 

مکالمه در مورد مرزها و آنچه که هر دو بدنبال آن هستید ، صحبت جنسی ، قبل از برقراری رابطه جنسی با شخص جدید ، هرگز لطمه ای نخواهد زد.بحث منظم درباره این موارد با شرکای طولانی مدت نیز می تواند تأثیر مثبتی در روابط شما داشته باشد.

همچنین لازم است بررسی کنید که چگونه احساس اعتماد به نفس یا برتری جنسی بر انگیزه های اصلی شما برای پیگیری رابطه جنسی تأثیر می گذارد. رابطه جنسی چیزی بیش از راهی برای به دست آوردن تحسین و تأیید است.