افرادی که مایلند زندگی خود را به عنوان جنس مخالف ادامه دهند ، به عنوان تراجنسیتی شناخته می شوند . تغییر فیزیکی جنسیت فرایند پیچیده ای است . برخی از افراد هورمون درمانی را به تنهایی انتخاب می کنند . افرادی دیگر عمل جراحی را انتخاب می کنند. 

 

مراحل تغییر جنسیت عبارتند از : 

مرحله 1 : ارزیابی سلامت روان
بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که شما ابتدا با یک روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان و یا متخصص در زمینه مسائل جنسیتی صحبت کنید .
ابتدا ، درمانگر تأیید می کند که شما دچار اختلالات جنسی هستید ، که قبلا "اختلال هویت جنسیتی" نامیده می شد . افرادی که به این بیماری مبتلا هستند احساس می کنند باید جنس مخالف باشند و همین امر باعث پریشانی آنها می شود .
بعد از آن ، درمانگر درک شما از آنچه را که شامل آن است ، از جمله خطرات و محدودیت های جراحی تغییر جنسیت ، و توانایی شما برای دادن رضایت آگاهانه برای درمان هورمون و به طور بالقوه جراحی ، ارزیابی می کند .

 

بیشتر بخوانید : ترنس جندر چیست؟

 

مرحله 2: هورمون درمانی
پزشکان هورمون های فرد که باعث ویژگی های جنسی ثانویه مانند موهای بدن ، توده عضلانی و اندازه پستان می شوند ، کنترل می کنند .
زنانی که به مردان منتقل می شوند از هورمون های مردانه یا آندروژن استفاده می کنند . این هورمون ها باعث می شوند مردانه به نظر برسند. 
این هورمون باعث می شود :

صدا عمیق تر 
عضلات و قدرت را تقویت می کند
رشد موهای صورت و بدن را تقویت می کند
بزرگ کننده کلیتور است

هورمون های زنانه می توانند :

توده و قدرت عضلانی را کاهش می دهد
توزیع مجدد چربی بدن
بافت پستان را افزایش می دهد
رشد موهای بدن و صورت را نازک و کند می کند
سطح تستوسترون را کاهش می دهد

برخی از تغییرات جسمی در کمتر از یک ماه شروع می شود ، اگرچه دیدن حداکثر اثر ممکن است به 5 سال طول بکشد . 

 

عوارض هورمون درمانی 

هورمون درمانی می تواند خطرات فشار خون بالا ، افزایش وزن ، آپنه خواب ، افزایش آنزیم های کبدی ، بیماری های قلبی ، ناباروری ، تومورهای غده هیپوفیز در مغز ، لخته شدن خون و سایر بیماری های جدی را افزایش دهد .

شما باید چکاپ های منظم و مکرر انجام دهید ، به خصوص در ماههای اولیه درمان ، تا مطمئن شوید که به خوبی با رژیم هورمونی آنها سازگار هستید .
همچنین ، برخی از افراد هنگام شروع رژیم هورمون احساس اضطراب و عدم اطمینان می کنند. بنابراین مهم است که به مشاوره با یک متخصص بهداشت روان ادامه دهید و به متخصص غدد یا متخصص هورمون مراجعه کنید .

مرحله 3: جراحی

در مواردی که هورمون ها به تنهایی کافی نیستند ، جراحی یک گزینه است . اما این یک انتخاب اصلی و بسته به روش انتخابی برگشت ناپذیر است . بیماران و جراحان باید مطمئن باشند که این تصمیم درستی است .

دستورالعمل ها به افراد توصیه می کنند که 12 ماه قبل از عمل جراحی تغییر مجدد دستگاه تناسلی هورمون درمانی را سپری کنند . این عمل شامل بازآفرینی دستگاه تناسلی فرد به جنس مخالف است . برداشتن غدد جنسی نیز ممکن است انجام شود.

این دستورالعمل ها برای سایر روشها از جمله کاشت پستان برای آقایان و ماستکتومی برای خانمها سختگیری کمتری دارند . در موارد نادری که افراد نظر خود را تغییر می دهند ، جراحی های قفسه سینه قابل برگشت است . 

عوارض جراحی :
مانند همه جراحی ها ، روش های تغییر جنسیت خطراتی را به همراه دارد .

برای مردانی که به زنان منتقل می شوند ، عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد :

-از بین رفتن بافت پوست - به طور معمول از آلت تناسلی و کیسه بیضه - برای ایجاد واژن و مجرا استفاده می شود.
-تنگی مجرای ادرار که می تواند جریان ادرار را مسدود کرده و منجر به آسیب کلیه شود
-اتصالات غیرطبیعی بین مثانه یا روده و واژن

 

بیشتر بخوانید : طیف های جنسیتی کدام اند؟

 

برای زنانی که به مردان منتقل می شوند ، عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد :

-تنگی ، انسداد یا فیستول در دستگاه ادراری
-از بین رفتن بافت آلت تناسلی مرد جدید

به دلیل خطر بالای عوارض ناشی از جراحی برای ایجاد آلت تناسلی مرد جدید ، به نام فالوپلاستی ، بسیاری از زنانی که انتقال می یابند ترجیح می دهند که یکی از این موارد را نداشته باشند. در عوض ، آنها اغلب فقط برداشتن تخمدان و رحم را انتخاب می کنند .