در برخی موارد، بیشتر افراد فعال از نظر جنسی، مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی، یا اچ پی وی می‌شوند. بیش از 100 نوع اچ‌پی‌وی وجود دارد، و در بیشتر اوقات، عفونت‌ها بی هیچ علامتی از بین می‌روند،
در برخی موارد، بیشتر افراد فعال از نظر جنسی، مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی، یا اچ پی وی می‌شوند. بیش از 100 نوع اچ‌پی‌وی وجود دارد، و در بیشتر اوقات، عفونت زگیل تناسلی بی هیچ علامتی از بین می‌روند، اما برخی از آن‌ها می‌توانند خطرات سلامتی جدی را به همراه داشته باشند لذا درمان زگیل تناسلی که توسط پاپیلوما ویروس ایجاد می شود حتما باید انجام شود. در این مقاله به بررسی علمی زگیل پوستی می پردازیم.
اچ پی وی ها بیش از 100 نوع ویروس را تشکیل می دهند که می توانند باعث ایجاد زگیل های پوستی یا زگیل غیر تناسلی رایج شوند با این حال حدود 40 نوع HPV بر دستگاه تناسلی که اندام های جنسی در آن هستند تاثیر می گذارند و ایجاد زگیل آلت یا زگیل مقعد می کنند. در بررسی علمی زگیل تناسلی مشخص شد اچ‌پی‌وی از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می‌یابد و باعث عفونت های مقاربتی می شود و به این معناست که ویروس، در سلول‌های نزدیک نقطه عفونت باقی می‌ماند تا اینکه در کل بدن گسترش یابد. اچ‌پی‌وی معمولا از طریق فعالیت جنسی منتقل می‌شود. برخی از اچ پی وی های دستگاه تناسلی کم خطر هستند و فقط باعث ایجاد زگیل در اطراف دستگاه تناسلی و مقعد، هم در آقایان و هم در خانم می شود. همچنین این ویروس ها می تواند باعث ایجاد زگیل در داخل دهان و گلو نیز بشوند.
می‌خواهیم مروری کنیم بر اینکه چگونه اچ‌پی‌وی می‌تواند موجب آسیب شود، چه کسی در معرض خطر است و باید واکسن گارداسیل بزند، و چطور می‌توان این خطرات را به حداقل رساند.
سیستم ایمنی بدن قادر است تا بیشتر گونه‌های اچ‌پی‌وی را پیش از اینکه آسیب ببیند ریشه‌کن کند، حتی بی آنکه افراد متوجه بشوند که آلوده شده اند. به عبارتی دیگر سیستم ایمنی فرد نقش مهمی در تکثیر این ویروس دارد. برخی از رده‌های دیگر- مانند اچ‌پی‌وی 6 و 11 باعث بروز ناهنجاری‌های مادرزادی در سلول‌های بافتِ آلوده می‌شوند، که می‌توانند به زگیل در اندام تناسلی تبدیل شوند. در حالی که این بیماری‌ها عفونی هستند و به درمان نیاز دارند، معمولا با استفاده از کرم‌های موضعی، نژادهایی که باعث ایجاد زگیل پوستی هستند، آسیب‌های طولانی‌مدت را ایجاد نمی‌کنند.
اما 13 گونه دیگر می‌تواند باعث ایجاد جهش‌های دی‌ان‌ای شود، که باعث می‌شود سلول‌ها سریع‌تر ازحالت عادی تقسیم شوند، و رشد تومورهای سرطانی را پیشرفت و گسترش دهند. به ویژه سلول‌های دهانه رحم در معرض خطر هستند. مهم است که بدانیم اکثر عفونت های اچ پی وی هیچ علامتی ایجاد نمی کنند و اچ پی وی های دستگاه تناسلی کم خطر که باعث ایجاد زگیل پوستی می شوند، دلیل مهمی برای سرطان نیستند. این ویروس ها باعث می شوند که به لایه های زیرین پوست رسوخ کنند و آن هارا آلوده کنند و در ادامه شروع به تکثیر خود کنند و ویروس های جدیدی را منتشر کنند. در طی یک دوره از سال، این سلول ها با ادامه ی تکثیر خودشان ممکن است تومورهای سرطانی را بوجود بیاورند که شایع ترین آن ها سرطان دهانه ی رحم است. دو گونه اچ‌پی‌وی به طور خاص ( اچ‌پی‌وی 16 و 18 ) مسئول اکثر موارد سرطان دهانه رحم هستند، که در حال حاضر چهارمین نوع سرطان شایع در میان زنان است و ممکن است تا 20 سال طول بکشد تا علائم سرطان ظاهر شود، اما با غربالگری منظم، می‌توانیم ناهنجاری‌های سلولی را پیش از اینکه به سرطان تبدیل شوند، کشف کنیم.
واکسن گارداسیل می تواند نقش مهمی در جهت جلوگیری از سرطان داشته باشد. دختران باید در مدت زمان 6 ماهه، 3دوز واکسن دریافت کنند که همگی اچ‌پی‌وی 16 و 18 را هدف قرار می‌دهند. این واکسن طی دو یا سه بار و در ماههای جداگانه باید اعمال شود و فقط در صورتی مفید است که همه ی آن‌ها را زده شود. در حال حاضر این واکسن بخشی از مراقبت‌هایِ استاندارد برای دختران 11 تا 18 ساله در بسیاری از کشورها است هرچند که این واکسن به‌طور فزاینده‌ای در دسترس پسران نیز قرار می‌گیرد. زنان و مردان بالغ در کشورهایی از جمله آمریکا و انگلستان می‌توانند واکسن دریافت کنند، و شواهد حاکی از آن است که واکسیناسیون زنان و مردان می‌تواند میزان شیوع جهانی سرطان رحم را تا حدود 90 درصد کاهش دهد. پژوهشگران همچنین در حال تهیه ی یک واکسن برای افرادی هستند که از پیش مبتلا به اچ‌پی‌وی16 و 18 هستند، و سلول‌های آلوده را هدف قرار می‌دهد تا مانع از تبدیل آن‌ها به سلول‌های سرطانی شود.
البته لازم به ذکر است که این واکسن ها در مقابل دیگر انواع اچ پی وی نقش موثری ندارد. پس بهترین کار، جلوگیری از سرطان است. برای جلوگیری از سرطان، زنان بالای 21 سال می‌توانند به صورت منظم تحت آزمایش پاپ اسمیر قرار گیرند، که در آن یک نمونه از بافت به آرامی ازپوشش دهانه رحم برداشته می‌شود تا برای یافتن سلول‌های غیرعادی آزمایش شوند. سپس بیماران با آزمایش مکرر پاپ اسمیر بیشتر نظارت می‌شوند و برای بی‌نظمی‌های حاد، تحت روشی به نام کولپوسکوپی قرار می‌گیرند. این روش شامل معاینه دهانه رحم توسط یک پزشک از طریق میکروسکوپ و احتمالا نمونه‌برداری کمی از بافت برای معاینه دقیق‌تر است. در برخی موارد، ممکن است بافت آسیب‌دیده برداشته شود. اگر جواب آزمایش مثبت باشد، به این معنا نیست که فرد، مبتلا به سرطان دهانه رحم است، بلکه نشان دهنده ی این است که سلول‌های بی قاعده‌ای در دهانه رحم وجود دارد که می‌تواند در آینده به سرطان تبدیل شود.
چنانچه رحم مستعد سرطان باشد، آزمایش اچ پی وی جداگانه گرفته می شود و بعد از انجام این دو آزمایش، انواع اچ پی وی های خطرناک تشخیص داده می شود. بعد از آنکه اچ پی وی خطرناک تشخیص داده شد، تیم درمان وارد کار می شوند و بر اساس سن بیمار، تاریخچه ی پزشکی و ناهنجاری سلول، درمان شکل می گیرد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت سلامت جنسی کامش می باشد.
