مانند هر قسمت دیگر از بدن ، اندازه بیضه از فردی به فرد دیگر متفاوت است ، که اغلب تأثیر کمی بر سلامتی دارد یا هیچ تاثیری ندارد. بیضه شما عضوی بیضی شکل و تولید کننده اسپرم در کیسه بیضه شماست. طول متوسط بیضه بین 4.5 تا 5.1 سانتی متر است.
مانند هر قسمت دیگر از بدن ، اندازه بیضه از فردی به فرد دیگر متفاوت است ، که اغلب تأثیر کمی بر سلامتی دارد یا هیچ تاثیری ندارد. بیضه شما عضوی بیضی شکل و تولید کننده اسپرم در کیسه بیضه شماست. طول متوسط بیضه بین 4.5 تا 5.1 سانتی متر است. بیضه هایی که طول آنها کمتر از 3.5 سانتی متر باشد ، کوچک در نظر گرفته می شوند.
مقاله اندازه آلت را بخوانید .
اندازه گیری اندازه بیضه ها معمولاً با سونوگرافی انجام می شود. این آزمایش بدون تهاجم و بدون درد است که از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قسمت داخلی بدن شما روی صفحه رایانه استفاده می کند . ابزار ساده دیگری که برای اندازه گیری اندازه بیضه استفاده می شود ، ارکیدومتر نامیده می شود. در اصل رشته ای از مهره های بیضی شکل در اندازه های مختلف است که تقریباً به اندازه بیضه انسان است . پزشک می تواند اندازه بیضه شما را به آرامی احساس کند و آن را با یکی از مهره های موجود در ارکیدومتر مقایسه کند.برای اندازه گیری در خانه ، می توانید از نوار اندازه گیری برای اندازه گیری تقریبی استفاده کنید.
بیضه ها دو کار اصلی دارند :
تولید اسپرم برای تولید مثل و ترشح هورمون مردانه تستوسترون ، که در رشد خصوصیات جسمی مرد و میل جنسی مهم است .
از آنجا که اسپرم در بیضه های شما تولید می شود ، در صورت داشتن بیضه کوچکتر ، ممکن است از حد متوسط اسپرم کمتری تولید کنید. حدود 80 درصد از حجم بیضه از لوله های اسپرم ساز ، ساختارهای لوله مانند تشکیل سلول های اسپرم تشکیل شده است.در مطالعه ای که در سال 2014 انجام شده ، محققان دریافتند که اندازه بیضه کمتر با کاهش تراکم اسپرم مطابقت دارد. با این حال ، ممکن است شما بیضه های کوچکتر از حد متوسط داشته باشید و به اندازه فردی که بیضه بزرگتر دارد بارور باشید.
برخی شرایط وجود دارد که باعث کوچک بودن بیضه می شود ، مانند :
-هیپوگنادیسم مردانه : هیپوگنادیسم وضعیتی است که در آن بدن تستوسترون کافی تولید نمی کند تا بتواند از رشد مناسب ویژگی های مرد مانند آلت تناسلی ، بیضه ها و توده عضلانی اطمینان حاصل کند.
واریکوسل : علت دیگر کوچک بودن بیضه ، واریکوسل است. واریکوسل بزرگ شدن رگهای داخل کیسه بیضه است ، به طور معمول به دلیل مشکلات دریچه هایی که جریان خون را در رگ ها کنترل می کنند. برآمدگی رگهای داخل کیسه بیضه می تواند باعث کوچک شدن و نرم شدن بیضه ها شود.
-عفونت
-پیچ خوردگی بیضه (پیچ خوردگی طناب اسپرماتیک در بیضه)
-سو مصرف استروئید آنابولیک
بیضه های نزول نکرده : بیضه های نزول نکرده نیز می توانند باعث بیضه های کوچک شوند. این شرایطی است که قبل از تولد ایجاد می شود . بیضه های نزول نکرده معمولاً با جراحی در دوران نوزادی قابل درمان هستند.
بیشتر بخوانید : آیا آلت تناسلی شما کوچک است ؟
اگر هیپوگنادیسم روی باروری تأثیر بگذارد ، برخی از داروها وجود دارد که ممکن است کمک کند. کلومیفن دارویی خوراکی است که هورمون های لازم برای باروری را تقویت می کند.این ماده اغلب برای کمک به زنانی که در بارداری مشکل دارند استفاده می شود ، اما می تواند برای درمان ناباروری مردان نیز مورد استفاده قرار گیرد.
اگر بیضه های کوچک تراکم اسپرم شما را کاهش دهند ، تزریق گنادوتروپین ها نیز ممکن است موثر باشد. گنادوتروپین ها هورمون هایی هستند که فعالیت بیضه ها را تحریک می کنند.
درمان واریکوسل : درمان واریکوسل ممکن است لازم باشد یا نباشد. اگر رگهای بزرگ شده روی باروری یا سلامت بیضه شما تأثیر بگذارند ، ممکن است جراحی گزینه خوبی باشد. یک جراح می تواند رگهای آسیب دیده را مهر و موم کرده و جریان خون را به سمت وریدهای سالم در کیسه بیضه تغییر مسیر دهد. این روش ممکن است آتروفی بیضه را معکوس کند و تولید اسپرم را افزایش دهد.
درمان بیضه های نزول نکرده : اگر شرایط بیضه نزول نکرده باشد ، یک روش جراحی به اسم اورکیوپکسی وجود دارد .
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت سلامت جنسی کامش می باشد.
