بیماریهای مقاربتی یا عفونتهای مقاربتی (STI) معمولاً از طریق تماس جنسی از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود. عفونت های جنسی نسبتاً شایع هستند اما در مراحل اولیه شروع بیماری ، درمان مؤثر است.
برخی از عفونت های مقاربتی خوش خیم هستند ، اما اگر فردی به دنبال معالجه نباشد ، ابن بیماری ها می توانند منجر به عوارض شدید شوند.

هرکسی می تواند با توجه به گرایش جنسی و استانداردهای بهداشتی خود ، یک بیماری ادراری را کسب کند. بسیاری از STI ها می توانند از طریق فعالیت جنسی غیرانتفاعی منتقل شوند.

1- کلامیدیا

کلامیدیا ناشی از عفونت با Chlamydia trachomatis است. کلامیدیا یک عفونت شایع است که می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی ، واژینال و دهانی گسترش یابد. یک زن باردار همچنین می تواند آن را هنگام زایمان به کودک خود منتقل کند.
کلامیدیا معمولاً علائمی در فرد ایجاد نمی کند ، اما در صورت عدم دریافت درمان برای آن ، ممکن است منجر به ناباروری و عوارض دیگری شود. با درمان زود هنگام درمان آسان است.
در صورت بروز علائم ، ممکن است تغییر در ترشحات واژن و سوزش درد هنگام دفع ادرار وجود داشته باشد.
اگر عفونت در نتیجه رابطه جنسی مقعدی رخ دهد یا عفونت از ناحیه دیگری پخش شود ، کلامیدیا نیز می تواند روی روده اثر بگذارد. این امر می تواند منجر به موارد زیر شود:
درد رکتوم
خونریزی از رکتوم
ترشحات رکتال
در افرادی که علائم بیماری در بدنشان بروز پیدا میکند ، معمولاً 7 تا 21 روز پس از ابتلا ، علائم ظاهر می شود.

2- بیماری های پوستی

شپش های پوستی معمولاً به موهای آسیب دیده متصل می شوند. اما گاهی اوقات ، آنها می توانند روی موهای زیر بغل ، سبیل ، ریش ، مژگان یا ابروها تأثیر بگذارند. دیدن آنها بسیار دشوار است ، اما فرد در مناطقی که تحت تأثیر قرار می گیرند متوجه خارش می شود.
مرحله اول چرخه زندگی ظاهر تخمها خواهد بود ، که 6-10 روز به طول می انجامد. پس از جوجه کشی ، شپش ها مانند خرچنگ های ریز به نظر می رسند. آنها برای زنده ماندن به خون احتیاج دارند و حدود 2-3 هفته زنده می مانند. در یک یا دو روز آخر ، ماده ها تخم بیشتری می گذارند و چرخه ادامه می یابد.
شپش های پوستی می توانند در طی تماس نزدیک بدنی از جمله تماس جنسی از شخص به شخص دیگر گسترش پیدا کنند. آنها همچنین می توانند از طریق حوله های مشترک یا ملافه تخت منتقل شوند.
برای از بین بردن شپش های ناحیه تناسلی در ناحیه دستگاه تناسلی ، فرد می تواند محلول پرمترین 1٪ یا محصول مشابه را به کار ببرد. این داروخانه ها از طریق داروخانه ها و داروخانه ها در دسترس هستند. رعایت دقیق دستورالعمل ها ضروری است.
اگر شپش های پوستی روی موهای نزدیک چشم تأثیر بگذارند ، ممکن است فرد به یک نسخه دارویی نیاز داشته باشد.

3- تب خال ناحیه تناسلی

ویروس تبخال هرپس (HSV) یک ویروس شایع است که بر روی پوست ، دهانه رحم ، دستگاه تناسلی و برخی قسمت های دیگر بدن تأثیر می گذارد.
HSV : معمولاً بر دهان تأثیر می گذارد. افراد می توانند آن را از طریق بزاق منقبض کنند یا در صورت وجود، این تبخال در دهان را به شریک زندگی خود انتقال دهند. در طول رابطه جنسی نیز این بیماری می تواند به ناحیه تناسلی منتقل شود.
HSV می تواند روی ناحیه تناسلی ، ناحیه مقعد و دهان تأثیر بگذارد. از طریق رابطه جنسی واژینال ، دهان و مقعد نیز منتقل می شود.
فرد نمی تواند از ظروف غذاخوری ، صندلی توالت ، استخر ، صابون یا ملحفه به تبخال مبتلا شود. اما اگر فردی بخشی از بدن را که تبخال در آن وجود دارد لمس کند و سپس قسمت دیگری از بدن خود را لمس کند ، می تواند آن را در آن ناحیه پخش کند.
هنگامی که تبخال وجود دارد ، در بدن می ماند. با این حال ، معمولاً خفته است و بسیاری از افراد هرگز علائم ایجاد نمی کنند.
علائم اصلی تاول در اطراف دهان ، مقعد یا ناحیه تناسلی است. این تاول ها می توانند شکسته شوند و باعث ایجاد درد شوند که یک هفته یا بیشتر طول می کشد تا از بین برود.
برخی از علائم عفونت اولیه شامل موارد زیر است:
تب
درد بدن
تورم غدد لنفاوی و ...
بعضی از افراد هرگز علائم ندارند ، برخی فقط شیوع اولیه دارند و برخی دیگر شیوع مکرر دارند.
دوره اول معمولاً شدیدترین است ، اما افرادی که سیستم ایمنی بدن را به خطر انداخته اند - به عنوان مثال ابتلا به HIV – هستند در کل علائم شدیدتری دارند. ابتلا به تبخال همچنین می تواند خطر ابتلا یا انتقال HIV را افزایش دهد.
ممکن است فرد هرگز نفهمد که ویروس تبخال دارد ، اما هنوز هم می توانند آن را به دیگران منتقل کنند.
در حال حاضر درمانی وجود ندارد ، اما دارو می تواند به تسکین هرگونه علائم کمک کند. داروهای ضد ویروسی روزانه می توانند به جلوگیری از شیوع تبخال کمک کنند.
استفاده از کاندوم به طور کامل مانع از انتقال تبخال نمی شود.

4- هپاتیت B

هپاتیت B می تواند باعث عفونت طولانی مدت شود و منجر به آسیب کبدی شود. هنگامی که فرد ویروس داشته باشد ، می تواند در مایع منی ، خون و سایر مایعات بدن خود این بیماری را انتقال دهد.

انتقال از طریق:
تماس جنسی
استفاده از تجهیزات غیر استریل برای تزریق
سوراخ کردن پوست با یک شیء تیز که ویروس در آن وجود دارد
یک زن ممکن است این عفونت را در دوران بارداری یا زایمان به کودک خود منتقل کند. با این حال ، یک پزشک می تواند در مورد راه های جلوگیری از این امر توصیه هایی داشته باشد.
طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، تا زمانی که نوک سینه ها سوراخ نشوند ، خطر انتقال ویروس از طریق شیر مادر ناچیز است.
افرادی که در معرض خطر بالای هپاتیت B مبتلا شده اند ، باید از پزشک خود در مورد واکسن سوال کنند ، که می تواند برخی از محافظت را ارائه دهد. واکسن ممکن است ایمنی طولانی مدت نداشته باشد ، اما ممکن است فرد برای ادامه حفاظت به دوز تقویت کننده نیاز داشته باشد.5- تریکومونیازیس

تریکومونیاز یا ترشح می تواند هر دو جنس نر و ماده را تحت تاثیر قرار دهد ، اما زنان احتمالاً علائم بیشتری را تجربه می کنند.
این بیماری در خانمها به احتمال زیاد در واژن آنها تأثیر می گذارد. در مردان ، عفونت می تواند در مجرای ادراری ایجاد شود.
بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. در صورت بروز علائم ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تخلیه غیرمعمول
درد هنگام ادرار
درد در هنگام انزال
درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی

یک پزشک می تواند برای رفع این بیماری ، داروها تجویز کند ، اما هر دو شریک به احتمال زیاد به درمان نیاز دارند . همچنین ممکن است عفونت بازگردد. بدون درمان ، این بیماری می تواند ماهها یا سالها ادامه داشته باشد.

6- ایدز

HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله می کند. تماس جنسی یکی از راه های انتقال HIV است ، اما می تواند از راه های دیگری نیز انتقال یابد.
اچ آی وی فرد را مستعد ابتلا به برخی عفونت های دیگر می کند. افرادی که مبتلا به HIV هستند نیز خطر ابتلا به سایر STI ها را بیشتر دارند. بدون درمان ، این حساسیت به عفونت شدیدتری تبدیل می شود و ممکن است منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.
هنگامی که فرد مبتلا به HIV باشد ، ویروس در مایعات بدن خود از جمله مایع منی ، خون ، شیر مادر و مایعات واژن و رکتال وجود خواهد داشت. اگر این مایعات وارد بدن شخص دیگری شوند ، ممکن است آن شخص به HIV مبتلا شود.
این بیماری می تواند از طریق تماس جنسی ، به اشتراک گذاری سوزن ، از طریق پوست ، زایمان ، شیردهی و غیره اتفاق بیفتد.
درمان می تواند میزان ویروس موجود در بدن را به حد غیر قابل کشف برساند. این بدان معنی است که مقدار ویروس موجود در خون به قدری اندک است که آزمایش خون نمی تواند آن را تشخیص دهد. همچنین این بدان معنی است که فرد نمی تواند HIV را به افراد دیگر منتقل کند.
فرد مبتلا به HIV غیر قابل کشف باید دقیقاً مطابق دستورات پزشک معالج خود را پیش برود تا سطح ویروس را پایین نگه دارد.
برخی از راه های دیگر برای جلوگیری از انتقال این بیماری عبارتند از:
استفاده از کاندوم یا روش مانع دیگر در طی رابطه جنسی واژینال یا مقعدی
مصرف PREP ، نوعی دارویی است که می تواند در جلوگیری از ابتلا به HIV در افراد در معرض ویروس کمک کند
عدم استفاده از سوزن های مشترک
استفاده از دستکش و دور انداختن اجسام نوک تیز ، مانند کار در یک مرکز درمانی

7- ویروس پاپیلوم انسانی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به گروهی از ویروس ها گفته می شود که بر روی پوست و غشاهای مخاطی مانند گلو ، دهانه رحم ، مقعد و دهان تأثیر می گذارد. انواع مختلفی وجود دارد ، و برخی از آنها بیشتر از سایرین خطرناک دارند. اگر به این ویروس مبتلا شده اید مقاله درمان زگیل تناسلی را بخوانید .
 بیماری HPV رایج است. در حدود 79 میلیون نفر در ایالات متحده به این بیماری مبتلا هستند. تقریباً هرکسی که از نظر جنسی فعال باشد ، در برخی مقاطع زندگی خود دارای HPV می شوند ، مگر اینکه واکسیناسیون لازم برای جلوگیری از آن داشته باشند.
بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند ، اما هنوز هم می توانند ویروس را به دیگران منتقل کنند.
برخی از انواع HPV می توانند منجر به زگیل دستگاه تناسلی شوند. این انواع کم خطر هستند.
داشتن HPV همچنین می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و گلو را افزایش دهد.
HPV می تواند از طریق راه های زیر پخش شوند:
رابطه جنسی واژینال و مقعدی
رابطه جنسی دهانی
تماس تناسلی به دستگاه تناسلی
از یک زن باردار به جنین ، اگرچه این امر بسیار نادر است
واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از انتقال HPV کمک کند.

Molluscum contagiosum- 8

Molluscum contagiosum یک عفونت مسری ویروس پوست است که معمولاً خوش خیم است. این بیماری می تواند در بزرگسالان و کودکان تأثیر بگذارد. پزشکان آن را STI می دانند که در بزرگسالان اتفاق می افتد اما نه در کودکان در سنین پایین. کارشناسان معتقدند که این نوعی آبله مرغان است.
در بین بزرگسالان ، انتقال معمولاً از طریق تماس پوستی به پوست یا ضایعات صورت می گیرد ، معمولاً در حین انجام فعالیت جنسی.
علائم آن شامل برجستگی های کوچک و گرد و تورفتگی روی پوست است.اما ممکن است فقط یکی از این موارد وجود داشته باشد. برآمدگی معمولاً بدون درمان از بین می رود ، اما این امر می تواند به زمان نیاز داشته باشد ، و در عین حال مسری می باشند.
برخی از راه های رفع برآمدگی ها شامل مصرف برخی داروهای تجویزی ، استفاده از مواد شیمیایی یا جریان الکتریکی یا انجماد آنهاست.
استفاده از روش مانع می تواند به جلوگیری از انتقال ویروس کمک کند. شخصی که ویروس دارد باید بعد از لمس کردن قسمت آسیب دیده پوست خود بپرهیزد ، دست خود را با دقت بشوید تا از انتشار ویروس به قسمت دیگری از بدن یا شخص دیگر جلوگیری کند.

9- زخم

Scabies یک بیماری مسری پوستی است که توسط Sarcoptes scabiei ایجاد می شود ، که یک کنه است. این حالت می تواند باعث شود که جوش در هر جای بدن ظاهر شود.
اولین باری که فرد دچار زخم می شود ، علائم ممکن است بعد از 2-6 هفته ظاهر شود. اگر مجدداً زخم وجود داشته باشد ، علائم ممکن است 4 روز پس از ابتلا ظاهر شود. شخص می تواند قبل از اینکه بداند که مبتلا به آن است ، زخم را منتقل کند.
انتقال معمولاً از طریق تماس پوست به پوست و به اشتراک گذاری مواردی مانند حوله و ملافه انجام می شود.
پزشک می تواند کرم های موضعی را که باعث از بین بردن کنه ها می شوند ، تجویز کند. در حالی که فرد دچار زخم است ، باید از تماس پوست به پوست با دیگران خودداری کند. پس از پاک شدن ، آنها باید هرگونه وسایل شخصی ، از جمله ملافه و لباس را ضد عفونی کنند.