کلامیدیا و سوزاک عفونت های باکتریایی مقاربتی هستند. در صورت داشتن تماس جنسی محافظت نشده با فردی که آن را دارد، ممکن است به یکی از این عفونت ها مبتلا شود. تشخیص تفاوت بین این دو می تواند دشوار باشد، زیرا علائم می توانند مشابه باشند.کلامیدیا و سوزاک هر دو بسیار شایع هستند.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، در سال 2018، میزان کلامیدیا به ازای هر 100000 نفر، 539.9 مورد بود. نرخ سوزاک 179 مورد در هر 100000 نفر بود.این مقاله به این موضوع می پردازد که چگونه یک فرد می تواند تفاوت بین کلامیدیا و سوزاک را تشخیص دهد و در صورت مشاهده علائم چه کاری می تواند انجام دهد.

 

 

 

علائم

 

 

بسیاری از موارد سوزاک بدون علامت هستند.با توجه به منبع معتبر CDCT، برخی از مردان و بیشتر زنان مبتلا به سوزاک ممکن است به هیچ وجه علائمی را تجربه نکنند.
کلامیدیا هم همینطور. اگر فردی علائم را تجربه کند، ممکن است برای چندین هفته ظاهر نشود.از آنجایی که علائم ممکن است مشابه باشند و ممکن است همپوشانی داشته باشند، برای پزشک مهم است که قبل از تجویز هر گونه درمانی، عفونت را آزمایش کند.

 

علائم همپوشانی

 

علائم همپوشانی ممکن است بین زنان و مردان کمی متفاوت باشد.به عنوان مثال، زنان ممکن است احساس سوزش در هنگام ادرار و ترشح غیر طبیعی یا افزایش یافته از واژن را تجربه کنند.مردان ممکن است تجربه کنند:

-احساس سوزش در هنگام ادرار
-ترشح از آلت تناسلی
-تورم دردناک بیضه ها و آلت تناسلی

ممکن است فرد علائمی را در رکتوم نیز تجربه کند. علائم در رکتوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

-درد 
-تخلیه
-خون ریزی

فرد همچنین می تواند کلامیدیا و سوزاک را در گلو تجربه کند. اکثر عفونت‌های دهانی با این ماهیت هیچ علامتی ندارند، اما ممکن است فرد دچار گلودرد شود.

 

 

علائم خاص سوزاک

 

 

اگر خانمی مبتلا به سوزاک باشد، ممکن است بین دوره های قاعدگی دچار خونریزی واژینال شود.برای مردان، هم کلامیدیا و هم سوزاک می توانند باعث ترشح آلت تناسلی شوند. اگر سوزاک علت آن باشد، ترشحات ممکن است زرد، سبز یا سفید باشد.
اگر فردی سوزاک را در رکتوم تجربه کند، ممکن است خارش مقعد و حرکات دردناک روده را تجربه کند.

طبق CDC، سه مرحله وجود دارد که یک فرد پس از تشخیص یکی از این عفونت ها باید انجام دهد:

-دریافت درمان : بدون درمان، عفونت ممکن است عوارضی ایجاد کند.

به هر شریک جنسی قبلی یا فعلی بگویید : آنها نیاز به آزمایش دارند و ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. این ممکن است یک مکالمه ناراحت کننده باشد، اما برای کمک به توقف شیوع و برای سلامتی هر دو طرف بسیار مهم است. یک فرد می تواند در مورد بهترین راه برای مدیریت مکالمه با پزشک صحبت کند و ممکن است بتواند استراتژی ها یا ابزارهایی را ارائه دهد که می تواند کمک کند.

آزمایش مجدد : پس از 3 تا 4 ماه فرد باید دوباره آزمایش شود تا اطمینان حاصل شود که عفونت به طور کامل از سیستم خود پاک شده است.

 

 

نحوه انجام آزمایش

 

فرد می تواند برای تشخیص هر یک از این عفونت ها با پزشک ملاقات کند.پزشک مایعات بدن را برای آزمایش عفونت جمع آوری می کند. در این آزمایش می توان از نمونه ادرار یا نمونه ای از واژن یا آلت تناسلی استفاده کرد که پزشک آن را با یک سواب پنبه ای جمع آوری می کند.

از آنجایی که هم کلامیدیا و هم سوزاک می توانند بدون علامت ظاهر شوند، مهم است که افرادی که از نظر جنسی فعال هستند به طور منظم آزمایش شوند.پس از اینکه پزشک مشخص کرد که فرد به کدام عفونت مبتلا شده است، آنتی بیوتیک تجویز می کند.
افراد باید دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنند و قبل از برقراری رابطه جنسی مجدد 7 روز دیگر منتظر بمانند. این به جلوگیری از سرایت عفونت به فرد دیگر و احتمالاً عفونت مجدد خود بعداً کمک می کند.یک فرد می تواند دوباره به کلامیدیا و سوزاک مبتلا شود، حتی اگر قبلاً STI را تجربه کرده و درمان کرده باشد.

 

 

درمان کلامیدیا

 

 

در سال 2006، آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، آنتی بیوتیک آزیترومایسین یا داکسی سایکلین را برای درمان کلامیدیا توصیه کرد.یک فرد ممکن است فقط به یک دوز نیاز داشته باشد، یا ممکن است مجبور شود هر روز به مدت 7 روز آنتی بیوتیک مصرف کند.

 

 

درمان سوزاک

 

CDCT یک تزریق سفتریاکسون را توصیه می کند. CDC قبلاً سفتریاکسون به همراه آزیترومایسین را توصیه می کرد، اما دستورالعمل ها تغییر کردند زیرا باکتری های ایجاد کننده سوزاک به طور فزاینده ای نسبت به آزیترومایسین مقاوم می شوند.سوزاک مقاوم به آنتی بیوتیک رایج تر شده است، بنابراین مهم است که افراد کل دوره درمان را بگذرانند.

چه کسانی در معرض خطر هستند و چگونه می توانند از آن پیشگیری کنند؟

هر فردی که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی است. یک فرد می تواند از طریق مقاربت جنسی دهانی، مقعدی یا واژینال بیماری های مقاربتی را منتقل یا به آن مبتلا شود.برای جلوگیری از ابتلا به هر یک از این عفونت ها، فرد باید از روش های بازدارنده مانند کاندوم استفاده کند و به طور مرتب آزمایش شود.

عوارض

حتی زمانی که این عفونت ها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، می توانند عوارض ایجاد کنند.به عنوان مثال، اگر فردی به دنبال درمان سوزاک نباشد، ممکن است احتمال ابتلا به HIV بیشتر باشد. آنها همچنین ممکن است به عفونت های گنوکوکی منتشر مبتلا شوند.

 

در زنان

 

بدون درمان، هر دو عفونت ممکن است باعث بیماری التهابی لگن (PID) شوند. PID زمانی اتفاق می‌افتد که هر یک از عفونت‌ها به اندام‌های تناسلی زن مهاجرت کنند.
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-درد زیر شکم
-ترشح غیر معمول از واژن
-خونریزی در هنگام رابطه جنسی
-احساس سوزش هنگام ادرار کردن
-خونریزی بین قاعدگی

اگر فردی به اندازه کافی زود به دنبال درمان PID نباشد، ممکن است عوارضی رخ دهد، از جمله:

-ناباروری
-ایجاد بافت اسکار در لوله های فالوپ، که ممکن است باعث انسداد لوله شود
-حاملگی های خارج رحمی

 

در مردان

 

در برخی موارد نادر، کلامیدیا و سوزاک می‌توانند باعث ناباروری یک مرد شوند، در صورتی که عفونت به لوله‌های پایین‌آمده از بیضه‌ها آسیب برساند.

 

 

بیشتر بخوانید : التهاب آلت تناسلی چگونه ایجاد می شود ؟

 

 

در بارداری

 

زنان در صورت ابتلا به کلامیدیا یا سوزاک در دوران بارداری باید به پزشک اطلاع دهند. آنها ممکن است در حین زایمان، STI را به نوزاد منتقل کنند.اگر یک فرد باردار درمان سوزاک را دریافت نکند، ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

-از دست دادن بارداری
-تولد زودرس
-وزن کم هنگام تولد
-کوریوآمنیونیت، که عفونت غشای جنین است
-همچنین می تواند باعث عفونت چشم در نوزادان شود.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

در صورت مشاهده علائم کلامیدیا یا سوزاک، فرد باید به پزشک مراجعه کند. با این حال، از آنجایی که هر دو عفونت ممکن است علائمی را نشان ندهند، فرد باید به طور منظم معاینات STI را انجام دهد.