چکیده این مطلب : انتشار : 1398/02/07 نظر 56 بازدید 58,783

مردان مبتلا به دیابت و ناتوانی جنسی ممکن است داروی ویاگرا و یا هر داروی دیگر برای درمان اختلال نعوظ را به عنوان یک درمان دائمی در نظر بگیرند. آن ها تصور می کنند همین که یک نسخه از این دارو را استفاده کنند مشکل به صورت همیشگی حل خواهد شد. اما حقیقت، کاملا متفاوت است. 
 

ناتوانی جنسی در مردان مبتلا به دیابت :

مردان مبتلا به دیابت و ناتوانی جنسی ممکن است داروی ویاگرا و یا هر داروی دیگر برای درمان ناتوانی جنسی را به عنوان یک درمان دائمی در نظر بگیرند. آن ها تصور می کنند همین که یک نسخه از این دارو را استفاده کنند مشکل به صورت همیشگی حل خواهد شد. اما حقیقت، کاملا متفاوت است. 
بهبود اختلال جنسی و رابطه زناشویی در بیماران دیابتی دشوارتر از سایر افراد است و در بسیاری موارد ضروری است که فرد به یک کلینیک جنسی و یا متخصص سکس تراپی مراجعه کند. امروزه مراجعه برای انجام شاک ویو آلت مردان در دیابت نوع دو بیشتر از گذشته شده و زوج ها به اهمیت درمان اختلال زناشویی و بهتر کردن روابط زناشویی پی برده اند.

“در یک بیمار دیابتی که دارای اختلال نعوظ  که یکی از عوارض جنسی دیابت است، تجویز فوری ویاگرا [سیلدنافیل] یا سیالیس [تادالافیل] کافی نیست و حتما باید بررسی های بیشتر انجام شود.” جرج فرانکوئید اید، متخصص اورولوژیست نیویورک، در انجمن آمریکایی سالانه آموزش دیابت اشاره کرد: “تشخیص بیمارانی که با استفاده از داروی اختلال نعوظ درمان نشده اند بسیار مهم است . اگر بیماران از دیابت مراقبت نکنند، اختلال نعوظ پیشرفت می کند. “

در مصاحبه ای که با عده ای از متخصصین پزشکی درباره دیابت و اختلالات نعوظ مرتبط با آن ، صورت گرفت ، عوامل زیر مطرح شد:

• قند خون اثرات “ویرانگر” روی آلت تناسلی مرد دارد و حتی ممکن است موجب کاهش نعوظ آن شود.

• دیابت کنترل نشده در دراز مدت می تواند اختلال نعوظ را دائمی کند.

• در حالی که داروهای اختلال نعوظ اغلب در مردان مبتلا به دیابت شکست می خورند، گزینه های دیگری وجود دارد؛ و ایمپلنت آلت تناسلی و تقویت نعوظ با شاک ویو ممکن است کمک قابل توجهی به درمان مبتلایان به دیابت کند.

شیوع دیابت و ناتوانی جنسی چقدر است؟

شاید این موضوع ذهن شما را درگیر کرده باشد که این مشکل مشکل چقدر بغرنج است؟

تخمین زده می شود حدود 75-50٪ از مردان مبتلا به دیابت میزانی از اختلال نعوظ را تجربه می کنند که در مردان دیابتی سه برابر بیشتر از مردان دیگر است.
او معتقد است : “دیابت اثر انقباضی بر روی بافت عضلانی داخل آلت تناسلی مرد دارد.” “تمام شریان های کوچکی که به عضلات آلت خونرسانی می کنند، در دیابت می تواند، بسته می شوند. در واقع، برخی از مبتلایان دیابتی که از اختلال نعوظ شکایت دارند احساس می کنند که سفتی آلت تناسلی آنها به مرور زمان و درحین مقاربت کاهش یافته است.

 آسیب دیابت با این عروق کوچک متوقف نمی شود. شما واقعا دو موقعیت موازی دارید: شما نیاز به جریان خون دارید که عضله آلت تناسلی را تغذیه کند و همچنین یک شریان اختصاص داده شده برای به سرعت آوردن خون زمانی که یک مرد تحریک می شود و می خواهد فعالیت جنسی داشته باشد.” این افراد می گویند: “من می توانم نعوظ جزئی را دریافت کنم، اما نمی توانم آن را حفظ کنم.”

پس از تشخیص دیابت و ناتوانی جنسی چه باید کرد؟

اغلب بلافاصله باید این مردان را به یک متخصص قلب ارجاع دهیم. وی گفت: بخش قابل توجهی از مردان مبتلا به دیابت که به تازگی تشخیص داده شده اند ممکن است در 2 یا 3 سال آینده دچار بیماری های قلبی و عروقی شوند .یکی از چیزهایی که ما انجام می دهیم این است که توصیه می کنیم که حتما به یک متخصص قلب مراجعه کرده و از نظر سلامت قلبی عروقی بررسی شوند زیرا ابتلا به بیماری های قلبی می تواند انسداد شریان ها و در نتیجه علائم ناتوانی جنسی را تشدید کند.

 همچنین این بیماران را برای درمان دیابت خود به منظور اجتناب از توسعه دیابت و ناتوانی جنسی برای زندگی تشویق می کند. وی گفت: “آن ها باید دیابت خود را کنترل کنند و مطمئن شوند که اختلال نعوظ پیشرفت نخواهد کرد و به عنوان یک نتیجه ثبات ایجاد خواهد کرد..اگر دیابت بعد از اولین تشخیص بیمار کنترل شود، پس از آن نعوظ دوباره برمی گردد. اما اگر سال هاست که بیمار مبتلا به دیابت است و به طور ناگهانی تصمیم می گیرد زمان آن را کنترل کند، نمی توانند از آسیب هایی که قبلا انجام شده جلوگیری کنند. “

همانطور که برای درمان، بیماران مبتلا به دیابت و ناتوانی جنسی مرتبط با داروهایی مانند سیلدنافیل و ویاگرا شروع می شود، توصیه می شود. او گفت، اما یافته های تحقیق نشان می دهد که مواد مخدر در نیمی از مردان مبتلا به دیابت نوع 2 شکست خورد.

سایر گزینه ها عبارتند از: تزریق خودکار، دستگاه های خلاء و ایمپلنت های آلت تناسلی. و شاک ویو

تزریقات ” بدون درد هستند و می توانند به خوبی عمل کنند، اما اکثر مردان از اینکه قبل از فعالیت جنسی به تزریق نیاز داشته باشند بیزارند ، همچنین استفاده از دستگاه های خلاء که در دسترس هستند به ندرت موثر واقع می شوند.

در مقابل، ایمپلنت آلت تناسلی می تواند در بسیاری موارد با موفقیت درمان دیابت و ناتوانی جنسی را ایجاد کند. مردان با فشردن یک پمپ که به داخل اسکروتوم وارد می شود، باعث ایجاد نعوظ می شود. سپس سیال از مخزن ایمپلنت به سیلندر وارد شده در آلت تناسلی جریان می یابد.و یا با شاک ویو به درمان پاسخ دادند.

مردان اغلب با استفاده از ایمپلنت آلت تناسلی خوشحال هستند زیرا می توانند به طور خودبخودی بدون داشتن برنامه ریزی قبل از سکس ( همانطور که در استفاده از دارو لازم است) . دکتر اید گفت اکثر مردان با این روش احساس می کنند که درمان می شوند.”