اختلال نعوظ ناشی از داروها : عوارض جنسی با مصرف داروها

چکیده این مطلب : انتشار : 1401/02/18 نظر 6 بازدید 7,384

عوارض جانبی جنسی از جمله اختلال نعوظ (ED) ، بی میلی جنسی و آنورگاسمی (عدم ارگاسم) در بین بسیاری از داروها شایع است . از بین تمام داروها عوارض جنسی داروهای اعصاب و روان و فشار خون بیش از همه است.

عوارض جانبی جنسی در بین بسیاری از داروها شایع است . از بین تمام داروها عوارض جنسی داروهای اعصاب و روان بیش از همه است. البته اختلال نعوظ با مصرف قرص های فشار خون نیز بسیار شایع است. 

بسیاری از بیماران که برای درمان انواع اختلالات عملکرد جنسی  به ما مراجعه می کنند سابقه مصرف داروهایی دارند که علت کاهش قدرت نعوظ  و سایر مشکلات جنسی هستند.در بسیاری از موارد بیماران بدون توجه به عوارض جنسی مصرف داروها ، بارها تحت درمان با  انواع تکنولوژی های نوین برای درمان شلی آلت  قرار گرفته اند  و یا با استفاده از مکمل ها برای تقویت نعوظ  به دنبال افزایش کیفیت عملکرد جنسی خود بوده اند  . در صورتیکه تنها راهکار قطعی درمان اختلال نعوظ  دارویی در این بیماران فقط تصحیح دوز یا تعویض دارو بوده است. 

در این مقاله سعی خواهیم کرد شما را با داروهایی که باعث شلی آلت می شوند آشنا کنیم . همینطور درمورد تاثیر داروها بر بی میلی جنسی ، اختلال ارگاسم  و سایر مشکلات جنسی صحبت خواهیم کرد 

اختلال جنسی ناشی از داروهای سروتونین زا  SSRI

داروهای SSRI ها مانند سرترالین اغلب اولین گزینه برای درمان اختلال افسردگی اساسی (MDD) هستند. آنها برای درمان افسردگی از طریق افزایش سطح سروتونین در مغز - یک انتقال دهنده عصبی (ماده شیمیایی که پیام ها را بین اعصاب حمل می کند) که در تنظیم هیجانی، خلق و خو و خواب نقش دارد، کار می کنند. .برخی از نمونه های SSRI عبارتند از:

-زولفت (سرترالین)
-پروزاک (فلوکستین)
-سلکسا (سیتالوپرام)
-پاکسیل (پاروکستین)
Lexapro (اسیتالوپرام)

به طور کلی، SSRI ها در درمان افسردگی بی خطر و موثر هستند. با این حال، 25 تا 73 درصد افرادی که SSRI مصرف می کنند، عوارض جانبی جنسی را تجربه می کنند.5 در واقع، اکثر افرادی که SSRI مصرف می کنند، تغییرات حسی ناحیه تناسلی ناشی با مصرف داروهای سرتونینی را ظرف 30 دقیقه پس از مصرف دارو تجربه می کنند.عوارض جنسی SSRI ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

-اختلال نعوظ (ED) و ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای رابطه جنسی 
-آنورگاسمی
-ارگاسم تاخیری
-کاهش ارگاسم
-میل جنسی کم
-برانگیختگی دستگاه تناسلی (تحریک پذیری)
-بی حسی تناسلی (بی حسی یا عدم لذت در ناحیه تناسلی)

عوارض جانبی زولفت در مردان

زولافت یک SSRI است که معمولاً تجویز می‌شود. عوارض جانبی زولافت در مردان ممکن است شامل تاخیر در انزال، بی‌حسی آلت تناسلی، کاهش میل جنسی باشد گاهی مشکل در حفظ نعوظ با مصرف زولوفت دیده می شود.با این حال، تحقیقات نشان می دهد که Zoloft نسبت به سایر SSRI ها تا حدودی کمتر احتمال دارد که باعث اختلال نعوظ یا اختلال عملکرد جنسی پس از SSRI شود.

عوارض جانبی اس سیتالوپرام در مردان

Lexapro یا اس سیتالوپرام معمولاً برای درمان افسردگی یا اختلال اضطراب فراگیر (GAD) تجویز می شود.عوارض جانبی جنسی Lexapro شامل ED، ارگاسم تاخیری و کاهش یافته و کاهش میل جنسی است. Lexapro تا حدودی بیشتر از Zoloft. باعث عوارض جنسی می شود

عوارض جنسی پاکسیل یا پاروکستین در مردان

Paxil یا پاروکستین  برای درمان MDD و سایر شرایط سلامت روان، از جمله اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) تجویز می شود. عوارض جانبی جنسی Paxil در مردان شامل ED، میل جنسی کم، آنورگاسمی و بیهوشی تناسلی است. در زنان، Paxil همچنین ممکن است باعث روانکاری ناکافی شود. تحقیقات نشان می‌دهد که Paxil SSRI است که بیشترین احتمال ایجاد ED و سایر انواع اختلالات عملکرد جنسی را دارد. اگر اختلال عملکرد جنسی نگران کننده باشد، این آخرین گزینه درمانی برای بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی است.

مشکلات جنسی ناشی از پروزاک یا فلوکستین در مردان

پروزاک معمولاً برای درمان MDD، OCD و اختلال هراس تجویز می‌شود. عوارض جانبی جنسی پروزاک ممکن است شامل ED، میل جنسی کم، بی‌حسی آلت تناسلی و آنورگاسمی باشد. با این حال، اختلال عملکرد جنسی با پروزاک کمی کمتر از سایر SSRI ها است.

چرا این داروها اختلال جنسی می دهند 

دقیقاً مشخص نیست که چرا SSRI ها می توانند منجر به اختلال عملکرد جنسی شوند. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که سروتونین در تنظیم هورمون‌ها و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی (مانند تستوسترون و دوپامین) که بر تحریک جنسی تأثیر می‌گذارند، نقش دارد.

از آنجایی که SSRI ها در درمان افسردگی بسیار موثر هستند، بسیاری از مردم می خواهند علیرغم عوارض جانبی جنسی به مصرف آنها ادامه دهند.
برخی شواهد از مطالعات قدیمی نشان می دهد که Luvox (فلووکسامین) ممکن است عوارض جانبی جنسی کمتری نسبت به Zoloft و سایر SSRI ها ایجاد کند. Luvox معمولاً برای OCD تجویز می شود، اما ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آن را خارج از برچسب برای درمان علائم افسردگی نیز تجویز می کنند.

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) دسته دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. علاوه بر MDD، SNRI ها برای درمان اختلالات اضطرابی و درد مزمن عصبی تجویز می شوند.نمونه هایی از SNRI های رایج عبارتند از:

-پریستیک (دوسونلافاکسین)
-افکسور ایکس آر (ونلافاکسین)
-سیمبالتا (دولوکستین)

مطالعات نشان می‌دهد که SSRI و SNRI منجر به مشکلات جنسی مشابهی از جمله انزال غیرطبیعی، انزال دردناک و اختلال عملکرد جنسی پس از SSRI می‌شوند.

عوارض جنسی دولوکستین( سیمبالتا ) در مردان

سیمبالتا (دولوکستین) برای درمان علائم افسردگی، اضطراب و درد مزمن تجویز می شود. عوارض جانبی جنسی سیمبالتا شامل ED، ارگاسم تاخیری و از دست دادن علاقه به رابطه جنسی است. این عوارض جانبی به ویژه در میان افرادی که به طور کلی به دارو پاسخ می‌دهند، مشهود است.

عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و چهار حلقه ای (TCAs و TeCAs)

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و چهار حلقه ای (TCAs و TeCAs) مانند Pamelor (نورتریپتیلین)، Anafranil (کلومیپرامین) و Elavil (امیتریپتیلین) بخشی از نسل اول داروهای ضد افسردگی بودند. برای سال‌های متمادی، آنها را خط اول درمان افسردگی می‌دانستند.در سال‌های اخیر، به دلیل فراوانی بیشتر عوارض جانبی شدید، آنها تا حد زیادی به نفع SSRI کنار گذاشته شده‌اند.
از آنجا که آنها مشابه SSRI ها عمل می کنند، TCA ها و TeCA ها همچنین می توانند باعث تاخیر در انزال، میل جنسی کم و اختلال نعوظ شوند.

عوارض جنسی مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) که برای اولین بار در دهه 1950 توسعه یافتند، یک داروی قوی از داروهای ضد افسردگی هستند. نمونه هایی از MAOI عبارتند از:

-ناردیل (فنلزین)
-مارپلان (ایزوکاربوکسازید)
-پارنات (ترانیل سیپرومین)

حدود 40 درصد از افرادی که MAOI مصرف می کنند، عوارض جانبی جنسی، از جمله تاخیر در ارگاسم و میل جنسی کم را تجربه می کنند.

در حالی که بسیاری از داروهای ضد افسردگی باعث اختلال نعوظ می شوند، برخی از داروهای تجویزی می توانند به کاهش علائم افسردگی و در عین حال اجتناب از عوارض جانبی جنسی کمک کنند.

عوارص جنسی مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRIs)

مهارکننده‌های بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRIs)، مانند Wellbutrin XL و Wellbutrin SR (بوپروپیون)، یک نوع از داروهای ضد افسردگی نسل دوم هستند. آنها علائم افسردگی و اضطراب را با افزایش سطح دوپامین و نوراپی نفرین در مغز تسکین می دهند.

در مقایسه با SSRI ها، SNRI ها و سایر داروهای ضد افسردگی، NDRI ها به طور قابل توجهی کمتر باعث اختلال عملکرد جنسی می شوند. در واقع، برخی تحقیقات حاکی از عملکرد جنسی بهتر با مصرف ولبوترین  Wellbutrin هستند. در حالی که می توانید Wellbutrin را به تنهایی مصرف کنید، برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آن را به عنوان یک درمان کمکی برای مقابله با عوارض جانبی جنسی SSRI ها تجویز می کنند.

عوارض جنسی داروهای فشار خون 

فشار خون بالا با اختلال در جریان خون در ناحیه تناسلی باعث شلی آلت می شود و از طرفی داروهای فشار خون نیز خود باعث مشکل شلی نعوظ می شوند. عموما داروهای فشار خون یکی از علل مهم مراجعه بیماران مسن تر به کلینیک اختلال جنسی کامش است. این بیماران اغلب به دنبال داروهای فشار خون که مشکل شلی نعوظ نمی هند، هستند. در مقاله ای جداگانه داروهای فشار خون که مشکل شلی نعوظ می دهند را معرفی کرده ایم .

در صورتیکه فشار خون دارید و مشکل شلی نعوظ باید به عوارض داروها بیشتر توجه کنید. یکی از علایم شایع داروهای فشار خون سردرد است  و از طرفی یکی از عوارض شایع سیلدینافیل نیز سردرد است. بیماران با فشار بالای خون وقتی قرص سیلدینافیل مصرف می کنند نمی دانند این سردرد ناشی از کدام قرص است . 

بیشترین داروهایی که در سنین بالا مشکل شلی نعوظ می دهند  داروهای فشار خون است و مهمترین داروهایی که باعث شلی آلت جوانان می شوند ، داروهای اعصاب و روان است. توصیه می شود در صورتیکه برای مشاوره برای درمان اختلال نعوظ به کلینیک ما می آیید،  حتما لیست کاملی از داروهای خود را همراه داشته باشید نا در صورت نیاز تغییراتی در مقدار و نوع داروهای شما انجام شود. 

با افزایش سن، نه تنها فشار خون می‌تواند به یک مشکل رایج تبدیل شود، بلکه مسائل جنسی مانند کاهش توان نعوظی مرد  نیز ممکن است به وجود آیند، بسیاری از بیماران در کلینیک کامش با این نگرانی به ما مراجعه می‌کنند که آیا داروهای فشار خون آنها می‌تواند به کاهش توان نعوظی مرد دامن بزند. سوال رایج بین بیماران فشار خونی این است که کدام داروها باعث مشکلات جنسی می‌شوند؟

تاثیر جنسی داروها در سنین مختلف

اگر شما به دنبال دلیل کاهش توان نعوظی مرد در داروهای مصرفی خود هستید  باید به سن خود توجه کنید و ببینید چه داروهایی مصرف می کنبد.  در بین مراجعین با سنین مختلف در کلینیک کامش، دلیل اصلی عدم استقامت نعوظ  ناشی از دارو در مردان مسن داروهای فشار خون است . ولی دلیل شلی آلت در جوانان اغلب به علت عوامل روانی و اضطراب  و یا مصرف دروهای اعصاب و روان است.

بیمارانی که مبتلا به فشارخون هستند و برای بهبود توان نعوظی از سیلدینافیل استفاده می‌کنند. عوارض شایع سیلدینافیل مانند سردرد و مشکلات گوارشی در صورت بروز در این افراد شدید تر است اگر چه دارو های افزایش توان نعوظی برای بسیاری از افراد موثر است، اما در صورت مصرف همزمان با داروهای فشار خون، باید با دقت و زیر نظر پزشک مصرف شود. در این گروه از بیماران اثربخشی شاک ویو تراپی آلت به مراتب بیشتر از داروها است.

کدام داروهای فشار خون بیشتر باعث اختلال نعوظ می شود.

برخی از داروهای فشار خون می‌توانند عوارض جانبی جنسی ایجاد کنند. داروهای رایجی که ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشند عبارتند از:

1. بتابلوکرها (Beta-blockers)
داروهایی مانند آتنولول و متوپرولول می‌توانند میل جنسی را کاهش داده و مشکلاتی مانند کاهش توان نعوظی یا اختلال در عملکرد جنسی ایجاد کنند.

2. دیورتیک‌ها (Diuretics)
هیدروکلروتیازید و فوروزماید که از دسته دیورتیک‌ها هستند، می‌توانند جریان خون به اندام‌های جنسی را کاهش داده و نعوظ را سخت‌تر کنند.

3. مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE inhibitors)
این داروها مانند انالاپریل و لیزینوپریل به طور کلی عوارض جنسی کمتری دارند، اما در برخی موارد می‌توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.

4. مهارکننده‌های کانال کلسیم (Calcium Channel Blockers)
داروهایی مانند آملودیپین معمولاً عوارض کمتری روی عملکرد جنسی دارند، اما در موارد نادر ممکن است باعث کاهش میل جنسی شوند.

تغییر یا تنظیم داروها ممکن است به بهبود عملکرد جنسی کمک کند، بنابراین مشاوره با پزشک برای مدیریت این عوارض ضروری است.

داروهای فشار خون که باعث شلی آلت نمی شوند

برخی از داروهای فشار خون به نظر می‌رسد عوارض جنسی کمتری دارند یا به ندرت باعث مشکلات جنسی می‌شوند. این داروها عبارتند از:

1. مهارکننده‌های آنژیوتانسین II (ARBs)
داروهایی مانند لوزارتان و والزارتان معمولاً اثرات منفی کمی بر عملکرد جنسی دارند و در برخی موارد حتی ممکن است به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند.

2. مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE inhibitors)
داروهایی مانند انالاپریل و لیزینوپریل به طور کلی عوارض جنسی زیادی ایجاد نمی‌کنند و در مقایسه با دیگر داروهای فشار خون، ایمن‌تر هستند.

3. مسدودکننده‌های کانال کلسیم (Calcium Channel Blockers)
داروهایی مانند آملودیپین و نیفدیپین نیز به طور کلی عوارض جنسی کمتری دارند و معمولاً بر میل جنسی یا عملکرد نعوظ تأثیر منفی نمی‌گذارند.

4. آلفا بلاکرها (Alpha-blockers)
داروهایی مثل دوکسازوسین می‌توانند فشار خون را کاهش دهند بدون اینکه اثرات جانبی جدی بر عملکرد جنسی داشته باشند. در برخی موارد حتی ممکن است به بهبود اختلالات نعوظ کمک کنند.