این مطلب را به دوست خود ارسال کنید

اطلاعات شما نزد سلامت جنسی کامش کاملا محفوظ می باشد

مرکز سلامت جنسی کامش

عفونت کلامیدیایی

عفونت کلامیدیایی

کلامیدیا – شایع ترین بیماری عفونی جنسی 
عفونت کلامیدیایی یکی از عفونت های جنسی است که توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود.
عفونت کلامیدیایی حدود سه برابر بیشتر از سوزاک شایع است. بعضی محققان معتقدند که عفونت کلامدیایی شایع ترین عفونت جنسی باکتریال در تمام جهان است. زیرا این عفونت در بیشتر اوقات بدون علامت است به همین دلیل به راحتی ‍‍‍‍‍پخش می شود.
این باکتری هم در زنان و هم در مردان می تواند بیماری ایجاد کند.
عفونت کلامیدیایی چگونه ممکن است به من منتقل شود؟
کلامیدیا از طریق رابطه جنسی واژینال ، مقعدی و یا دهانی غیر ایمن (بدون کاندوم) می تواند منتقل شود. هچنین در صورتی که نواحی ژنیتال شما در تماس با ژنیتال آلوده فرد دیگری قرار بگیرد عفونت می تواند منتقل شود. اما انتقال عفونت از طریق موارد زیر صورت نمی گیرد:
استفاده از سونا یا استخر مشترک با افراد آلوده
نشتن روی توالتی که قبلا که یک فرد مبتلا از آن استفاده کرده است 
ایستادن کنار افراد آلوده و تنفس هوای مشترک 
قرار گرفتن در یک فضای بسته و لمس اشیایی که افراد مبتلا قبلا لمس کرده اند 


اگر به عفونت کلامیدیایی مبتلا شوم چه علائمی خواهم داشت ؟
همانطور که پیشتر هم گفته شد اکثر افراد (تقریبا 75٪خانمها و 50٪ آقایان ) موقع ابتلا به عفونت هیچ علایم و نشانه ای را بروز نمی دهند. اما در صورتی که تظاهراتی بروز کند به صورت زیر خواهد بود :
درخانمها:
درد در ناحیه تحتانی شکم 
ترشحات زیاد از واژن که گاهی ممکن است زرد رنگ و یا همراه با بوی بد باشد 
تورم و التهاب ناحیه دهانه رحم ( سرویکس )
خونریزی یا لکه بینی در فواصل بین دوره های قاعدگی 
تب خفیف
سکس دردناک و یا خونریزی بعد از رابطه جنسی 
سوزش ادرار یا تکرر ادرار یا درد هنگام ادرار کردن
درآقایان:
درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
ترشح از آلت تناسلی (که می تواند به صورت چرکی آبکی یا غلیظ باشد)
تورم درد و حساس شدن بیضه ها
اگر رکتوم (ناحیه راست روده) در خانمها و آقایان درگیر شود می تواند باعث سوزش ناراحتی ، خونریزی یا ترشح از ناحیه مقعد شود هرچند اکثر افراد هیچ علامتی ندارند.
علاوه بر این، عفونت در گلو نیز می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی به دهان ، زبان و لبها گسترش یابد . علائم عفونت کلامیدیایی در گلو شما شامل سرفه، تب و گلودرد می باشد.
عفونت چشمی با کلامیدیا نیز ممکن است از طریق تماس مستقیم یا غیر مستقیم با باکتری ایجاد شود . ( مثلا دست آلوده به باکتری را به چشم خود بمالید ) در صورت ابتلا به عفونت چشمی تورم قرمزی ،خارش ، تحریک و یا حساسیت به نور ممکن است ایجاد شود.

عفونت کلامیدیایی را چطور باید تشخیص دهم ؟
تشخیص کلامیدیا شامل معاینه فیزیکی دقیق آلت تناسلی و ترشحات آن در صورتی که وجود داشته باشد و همچنین گرفتن نمونه  سواب از آلت تناسلی مرد و یا واژن سرویکس گلو مجرای ادرار رکتوم و یا گرفتن نمونه ادرار می باشد . این نمونه به آزمایشگاه ارسال شده و تست تشخیصی باکتری روی آن انجام می شود. بسته به تست تشخیصی استفاده شده ممکن است فرد برای سوزاک نیز درمان شود زیرا ابتلا به سوزاک و عفونت کلامیدیایی غالبا باهم صورت میگیرد.
غربالگری کلامیدیا برای چه کسانی توصیه می شود ؟
از آنجا که ابتلا به عفونت کلامیدیایی غالبا هیچ علامتی ندارد سکس تراپیست ها و مراقبین سلامت غربالگری را برای بعضی افراد توصیه می کنند، این افراد شامل :
خانم های زیر 25 سال
خانم های باردار
زنان و مردان در معرض خطر بالا ابتلا به عفونت های جنسی  به ویژه خانم های جوان ، و یا کسانی که دارای شرکای جنسی متعدد هستند
افرادی که شریک جنسی آنها به یک عفونت جنسی مبتلا شده است 
برای درمان عفونت کلامیدیایی چه کاری میتوانم انجام دهم؟
درمان عفونت کلامیدیایی بسیار بسیار مهم است زیرا اگر این عفونت درمان نشده باقی بماند خطرات و عواقب جدی برای سلامت جنسی شما به دنبال خواهد داشت. به همین علت مراجعه به متخصص و درمان زود هنگام اهمیت ویژه ای دارد.
در اینجا درباره نحوه درمان عفونت کلامیدیایی یا آنتی بیوتیک ها توضیحات مختصری داده شده است اما تحت هیچ شرایطی اقدام به مصرف خودسرانه دارو نکنید زیرا اگر در تشخیص نوع عفونت خود اشتباه کرده باشید تنها باکتری ها را به آنتی بیوتیک مقاوم می کنید که منجر به سخت تر شدن درمان عفونت در آینده می شود 
آنتی بیوتیک ها فقط در صورتی برای درمان کلامیدیا موثر هستند که به دقت طبق دستور پزشک مصرف شوند. 
درمان های کلامیدیا شامل : آزیترومایسین که به صورت تک دوز تجویز می شود
داکسی سایکلین که معمولا به مدت یک هفته تجویز می شود
درمان در صورت حاملگی و شیردهی متفاوت است و ممکن است با آنتی بیوتیک ها یا دارو های جایگزین صورت گیرد.
کلامیدیا در حاملگی
اگر باردار هستید و مشکوک به عفونت با کلامیدیا هستید مهم است که برای جلوگیری از ابتلا نوزاد به عفونت در حین زایمان، آن را درمان کنید. کلامیدیا در نوزادان می تواند باعث عفونت چشم (conjunctivitis) یا عفونت ریه ها (پنومونی) شود.

اگر در حین بارداری، پزشک تشخیص داد که باید تحت درمان قرار گیرید ، حتما پزشک خود را در جریان بگذارید که باردار هستید تا آنتی بیوتیک های بی خطر در بارداری را برای شما تجویز کند. مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها در بارداری ممنوع است زیرا می تواند عوارض شدید و جبران ناپذیری روی جنین بگذارد.

اگر در حین بارداری به درمان نیاز دارید، باید بعد از اتمام درمان کلامیدیا، دوباره تست بدهید. اهمیت این مسئله این است که قبل از تولد، آزمایش کلامیدیا منفی داشته باشید تا بتوانید اطمینان حاصل کنید که نوزاد شما آلوده نخواهد شد.
بعضی افراد ممکن است با مصرف این آنتی بیوتیک ها دچار عوارض جانبی شوند اکثر اوقات عوارض جانبی خفیف و قابل تحمل هستند . عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها شامل: اسهال ، معده درد حالت تهوع و سایر علایم گوارشی می باشد . راش های پوستی در کسانی که داکسی سایکلین مصرف می کنند در صورت تماس با آفتاب ممکن است ظاهر شود . 
ابتلا به عفونت کلامیدیایی چه عوارضی می تواند برای من داشته باشد؟
اگر کلامیدیا درمان نشود تقریبا در 10 تا 15 درصد خانمها ، عفونت می تواند به رحم و لوله های فالوپی گسترش یابد و به سمت بیماری التهابی لگن) (PIDپیش برود . PID ممکن است آسیب دائمی در دستگاه تولید مثل زنان ایجاد کند و باعث درد طولانی مدت ، نازایی و حاملگی خارج رحمی شود.
 درمان در آقایان نیز به همین اندازه مهم و ضروری است زیرا اگر عفونت در مردان درمان نشده باقی بماند می تواند به اپیدیدیمیت ( التهاب لوله ای که اسپرم را حمل می کند) و یا آرتریت راکتیو تبدیل شود .آرتریت راکتیو یا واکنشی یک نوع التهاب مفاصل است که می تواند به علت عفونت کلامیدیا در بدن ایجاد شود .

نوزادان متولد شده از مادران آلوده می توانند عفونت چشم و پنومونی را از کلامیدیا دریافت کنند. این ممکن است باعث شود که نوزاد شما به صورت زودرس و یا نارس متولد شود.

کلامیدیا بدون درمان ممکن است شانس ابتلا به HIV یا ایدز را نیز افزایش دهد.


آیا شریک جنسی من نیز باید درمان شود ؟
ممکن است صحبت کردن با همسر یا شریک جنسی تان برایتان بسیار دشوار باشد اما به خاطر داشته باشید که اکثر افراد مبتلا به عفونت کلامیدیایی هیچ گونه علامتی بروز نمی دهند و اصلا نمی دانند که این بیماری وجود دارد. مهم است که شما و همسرتان برای جلوگیری از عوارض کلامیدیا و ناباروری درمان شوید . شما می توانید در صورت عدم درمان مرتبا عفونت را به یکدیگر منتقل کنید.  در صورتی که شما درمان شوید ولی شریک شما درمان نشود ممکن است دوباره آلوده شوید. حتی اگر شریک جنسی شما درمان شده است از برقراری رابطه جنسی تا زمانی که مطمئن نشده اید بدن هر دو از عفونت پاک شده است خودداری کنید.
چطور می توانم از ابتلا به عفونت کلامیدیایی پیشگیری کنم؟
مطمئن ترین روش برای جلوگیری از انتقال عفونت استفاده از کاندوم در هر نوع رابطه جنسی ( واژینال ، مقعدی یا دهانی) است. توصیه می شود که به صورت منظم برای عفونت های جنسی معاینه شده و تست بدهید به خصوص در شروع رابطه با هر پارتنر جدید و قبل از اینکه پارتنر شما برای عفونت های جنسی غربالگری شود از انجام سکس بدون کاندوم خودداری کنید.
 

نظرات

captcha Refresh

به این مطلب امتیاز دهید

تعداد کل امتیازات این مطلب 2

آخرین دانلود های رایگان

مطالب مرتبط

عضویت در خبرنامه

با عضویت در خبرنامه می توانید از جدیدترین مقالات، اخبار ومطالب سایت با خبر شوید...