سندرم آلت تناسلی بی قرار  یا اختلال برانگیختگی دائمی دستگاه تناسلی (PGAD) همچنین سندرم برانگیختگی جنسی مداوم (PSAS) نامیده می شود. افراد مبتلا به این بیماری بدون هیچ گونه فعالیت جنسی یا تحریک جنسی برانگیخته می شوند. حتی وقتی دلیلی برای احساس برانگیختگی جنسی وجود ندارد ، ممکن است تمام علائم برانگیختگی جنسی مانند نعوظ یا تورم واژن را احساس کنید. با سندرم آلت تناسلی بی قرار  PGAD ، ممکن است احساس کنید مدام ارگاسم دارید. در برخی موارد ، سندرم آلت بی قرار PGAD می تواند ساعت ها ، روزها یا هفته ها در یک زمان ادامه یابد. و می تواند زندگی روزانه شما را مختل کند.

 

 

سندرم آلت تناسلی بی قرار PGAD بیشتر در زنان گزارش می شود. همچنین در مردان گزارش شده است. وقتی مردان این حالت را دارند  و آلت دیگر شل نمی شود به آن  پریاپیسم می گویند. پریاپیسم دردناک است و یک اورژانس پزشکی است زمانی رخ می دهد که نعوظ چندین ساعت یا بیشتر طول بکشد حتی بدون این که هیچ عامل جنسی باعث نعوظ شود.

 

درمان PGAD

 

سندرم آلت تناسلی بی قرار PGAD بر اساس آنچه به نظر می رسد باعث برانگیختگی مداوم می شود ، درمان می شود.
در برخی موارد ، خودارضایی با ارگاسم ممکن است برخی از علائم برانگیختگی را کاهش دهد. اما این روش همیشه باعث تسکین طولانی مدت نمی شود. ممکن است فقط قبل از بازگشت علائم ، تسکین موقت ایجاد کند. در برخی موارد ، خودارضایی مکرر برای تسکین اختلال برانگیختگی دائمی دستگاه تناسلی PGAD ممکن است علائم را بدتر یا طولانی تر کند.

برخی دیگر از درمانهای رایج برای سندرم آلت تناسلی بی قرار PGAD عبارتند از:

-ژل های بی حس کننده
-درمان تشنج الکتریکی ، که اگر اختلال روانی مانند دوقطبی I یا اضطراب شدید با این بیماری مرتبط باشد ، استفاده می شود.
-تحریک الکتریکی عصبی از طریق پوست (TENS) ، که از جریانهای الکتریکی برای تسکین درد عصبی استفاده می کند
یک مطالعه در مورد یک زن مبتلا به افسردگی نشان داد که درمان با دارو علائم  سندرم آلت بی قرار PGAD را کاهش داده و به او در مدیریت این بیماری کمک می کند. 

 

گزینه های درمانی

 

سندرم آلت تناسلی بی قرار در زنان به نام سندرم واژن بی قرار هم گفته می شود برخی از روشهای روانشناختی مانند درمان یا مشاوره ممکن است به تسکین علائم کمک کند. اگر وضعیتی مانند اضطراب یا افسردگی باعث علائم شما شده یا آنها را بدتر می کند ، ممکن است مفید باشد. اگر در مورد مسائل مربوط به روابط یا زندگی شخصی خود احساس گناه یا شرمندگی می کنید ، ممکن است این روش ها بسیار مفید باشد.
درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز می تواند کمک کننده باشد. CBT به شما کمک می کند تا احساسات و واکنش های منفی خود را بیان و کنترل کنید. اغلب می تواند به شما در رسیدگی به موقعیتهایی که ممکن است علائم سندرم آلت بی قرار PGAD را تشدید کند ، کمک کند.
صحبت با یک درمانگر ممکن است به شما در کشف محرک های احساسی که می توانند باعث سندرم آلت تناسلی بی قرار PGAD شوند کمک کند. مدیتیشن همچنین می تواند با کاهش اضطراب و آرامش ماهیچه ها به کاهش علائم کمک کند.

 

 

علائم PGAD

 

قابل توجه ترین علامت سندرم برانگیختگی جنسی مداوم  یا واژن بی قرار PGAD احساس برانگیختگی جنسی بدون هیچ گونه تحریک جنسی است. در زنان ، این ممکن است باعث احساس برانگیختگی در ناحیه تناسلی شود ، از جمله تورم کلیتوریس ، واژن و لب های واژن و همچنین سایر قسمت های بدن شما ، از جمله نوک سینه ها. در مردان ، این ممکن است باعث درد عمومی در آلت تناسلی یا نعوظ شما شود که چندین ساعت طول می کشد.

سایر علائم رایج سندرم آلت تناسلی بی قرار PGAD عبارتند از:

-صورت و گردن قرمز می شود
-فشار خون غیر طبیعی
-ضربان قلب غیر طبیعی
-تنفس سطحی و سریع
-اسپاسم عضلانی در سراسر بدن
-تاری دید یا لکه بینی
-درد در ناحیه تناسلی ، به ویژه کلیتوریس یا ساق پا

 

علل  سندرم برانگیختگی جنسی مداوم PGAD 

 

سندرم آلت بی قرار PGAD می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ، اما تشخیص علت خاصی اغلب دشوار است.

تصور می شود که فشار آوردن یا فشردن عصبی به نام عصب پودندال ، که به شما کمک می کند در اطراف اندام تناسلی خود احساس کنید ، باعث PGAD می شود. در موارد نادر ، داشتن پریاپیسم در کلیتوریس ، که زمانی اتفاق می افتد که کلیتوریس شما به مدت طولانی در حالت دائمی قرار می گیرد ، نیز ممکن است باعث PGAD شود. در مردان ، جریان خون نامناسب در داخل و خارج آلت تناسلی می تواند باعث پریاپیسم شود.
برخی از موارد PGAD اغلب همراه با موارد مربوط به سلامت روان رخ می دهد. اضطراب ، افسردگی ، اختلال دوقطبی I ، OCD و سایر شرایط مشابه در موارد PGAD در مردان و زنان مشخص شده است. مشخص نیست که آیا این شرایط باعث PGAD می شوند ، اما وجود آنها در کنار PGAD معمول است.
در یک مورد ، یک زن پس از جراحی مغز برای حل مشکلات عروق خونی مغز دچار PGAD شد. برخی از زنان به دلیل سکته مغزی پس از قطع درمان با استروژن یا کلسترول دچار PGAD می شوند. به نظر می رسد زنان دیگر به دلیل قطع مصرف SSRI برای افسردگی دچار PGAD می شوند.در مردان ، PGAD ممکن است به دلیل عوارض ناشی از وازکتومی یا عفونت های دستگاه ادراری ایجاد شود.

 

بیشتر بخوانید : بر انگیختگی جنسی در زنان و مردان 

 

تشخیص PGAD

 

اگر فکر می کنید PGAD دارید ، در مورد علائم خود با پزشک خود مشورت کنید. برای اطمینان از اینکه علائم شما نتیجه PGAD هستند و نه بیماری دیگری ، ممکن است پزشک از شما بخواهد موارد زیر را انجام دهید:

-برای ارزیابی و آزمایش روانشناسی به درمانگر یا روانشناس مراجعه کنید.
-یک معاینه فیزیکی کامل و ارزیابی کامل مدت زمانی که PGAD داشته اید ، چه داروهایی مصرف می کنید و هر شرایط دیگری که ممکن است داشته باشید.
-معاینه فیزیکی ناحیه تناسلی خود را انجام دهید.
-قبل از تحریک جنسی ، حین و بعد از آن ، آزمایش هایی را انجام دهید که جریان خون به اندام تناسلی شما را اندازه گیری می کند.
-آزمایش عصبی را انجام دهید تا ببینید آیا آسیب عصبی ممکن است باعث این بیماری شود.

یک یا چند مورد از این آزمایش ها می تواند به پزشک شما کمک کند تا در صورت بروز علائم شما از PGAD نتیجه گیری کند.