سرطان بیضه زمانی است که سلول‌های غیرعادی بدون کنترل در بافت یک یا هر دو بیضه رشد می‌کنند. بیضه نیز نامیده می شود، این دو اندام بیضی شکل هستند که از قاعده تنه مرد آویزان می شوند. آنها کمی کوچکتر از یک توپ گلف هستند. آنها در کیسه ای از پوست به نام کیسه بیضه در زیر آلت تناسلی قرار می گیرند. آنها اسپرم و همچنین هورمون هایی مانند تستوسترون می سازند.
سرطان بیضه عموماً نادر است، اما شایع‌ترین نوع آن در مردان 15 تا 34 ساله است. همچنین یکی از ساده‌ترین سرطان‌ها برای درمان است.

 

 

بیشتر بخوانید :  شل شدن بیضه ها

 

 

علائم این نوع سرطان عبارتند از:

 

-تغییر در احساس بیضه شما. یکی ممکن است بزرگتر یا محکم تر از دیگری باشد.
-یک توده بدون درد روی بیضه شما
-تورم یا احساس وزن در کیسه بیضه، با یا بدون درد
-جمع شدن مایع در بیضه ها
-درد مبهم در کیسه بیضه یا کشاله ران شما
-درد یا تغییر در بافت پستان
-علائم اولیه بلوغ در پسر جوانتر
-تورم در یک یا هر دو پا
-لخته های خونی که ممکن است به ریه های شما برود و باعث تنگی نفس شود

 

 

سرطان بیضه که گسترش یافته ممکن است باعث شود:

 

-شکم درد
-درد پایین کمر
-تنگی نفس
-درد قفسه سینه
-خلط خونی هنگام سرفه
-سردرد یا گیجی

برخی از علائم سرطان بیضه نیز نشانه ای از شرایط دیگر است. تغییرات یا توده های بیضه می تواند به شرح زیر باشد:

-کیست در اپیدیدیم، اندام کوچکی متشکل از لوله هایی که اسپرم را از بیضه خارج می کند (اسپرماتوسل)
-رگ های خونی متورم (واریکوسل)
-تجمع مایع در اطراف بیضه (هیدروسل)
-سوراخی در عضله شکم شما (فتق)

درد ممکن است نشانه ای از موارد زیر باشد:

-عفونت بیضه (اورکیت) یا اپیدیدیم (اپیدیدیمیت)
-صدمه
-پیچش (پیچ خوردگی)

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در بیضه ها، به خصوص اگر بیش از 2 هفته طول بکشد، با پزشک خود صحبت کنید.

 

 

انواع سرطان بیضه

 

 

بیشتر سرطان های بیضه تومورهای سلول زایا هستند که از سلول های سازنده اسپرم شروع می شوند. دو نوع اصلی سمینوما و غیرسمینوما هستند.سمینوماها به آرامی رشد کرده و گسترش می یابند. دو نوع فرعی وجود دارد:
سمینومای کلاسیک این شایع ترین است و معمولا در مردان 25 تا 45 ساله اتفاق می افتد.
سمینوم اسپرماتوسیتی. مردان مسن بیشتر به این نوع مبتلا می شوند. تمایلی به گسترش ندارد.

غیرسمینوماها سریعتر رشد و گسترش می یابند. آنها معمولا از بیش از یک نوع سلول سرطانی تشکیل شده اند، از جمله:
کارسینوم جنینی در زیر میکروسکوپ، این سلول ها مانند بافت های جنین به نظر می رسند.
کارسینوم کیسه زرده. این سلول ها شبیه کیسه اطراف جنین هستند. این شایع ترین شکل سرطان بیضه در کودکان است.
کوریوکارسینوما. این زیرگروه بسیار نادر است و به سرعت در بدن پخش می شود.
تراتوم. این سلول ها نیز شبیه سلول های جنین هستند.

سرطان سلول زایا ممکن است به شکل دیگری به نام کارسینوم درجا یا نئوپلازی سلول زایای داخل لوله ای شروع شود. این همیشه به سرطان مهاجم تبدیل نمی شود. معمولاً باعث ایجاد توده یا علائم دیگر نمی شود، بنابراین تشخیص آن دشوار است.

رشدهایی به نام تومورهای استرومایی اغلب بی ضرر هستند اما می توانند سرطانی باشند. آنها حدود 5% موارد را در مردان و حدود 20% موارد را در پسران تشکیل می دهند. دو نوع اصلی عبارتند از:

تومور سلول لیدیگ این در سلول هایی شروع می شود که هورمون های جنسی مردانه را می سازند.
تومور سلول سرتولی این نوع در سلول هایی تشکیل می شود که از سلول های زایا حمایت می کنند.
سرطانی که قبل از انتشار به بیضه در قسمت دیگری از بدن شما شروع می شود، سرطان بیضه ثانویه نامیده می شود. لنفوم شایع ترین است.

 

 

علل سرطان بیضه و عوامل خطر

 

 

پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث سرطان بیضه می شود. برخی موارد ممکن است احتمال آن را بیشتر کند، از جمله:

-سن. حدود نیمی از موارد در مردان 20 ساله و اوایل 30 سالگی است.
-نژاد. مردان سفید پوست پنج برابر بیشتر از مردان آفریقایی آمریکایی یا آسیایی آمریکایی در معرض ابتلا به سرطان بیضه هستند.
-بیضه هایی که آنطور که باید فرود نیامده اند (کریپتورکیدیسم). اگر قبل از بلوغ برای رفع آن جراحی انجام دهید، ممکن است این خطر کمتر باشد.
-رشد غیرمعمول بیضه به دلیل شرایطی مانند سندرم کلاین فلتر
-سابقه خانوادگی سرطان بیضه به خصوص در برادر
HIV-، ویروسی که باعث ایدز می شود. این باعث می شود که احتمال سمینوما کمی بالاتر باشد.
 

 

تشخیص سرطان بیضه

 

 

شما اغلب می توانید با معاینه خود یک تومور پیدا کنید. حداقل یک بار در ماه هدف قرار دهید. این کار را در حین یا بعد از حمام یا دوش آب گرم، زمانی که پوست شما آرام است، انجام دهید.بایستید و آلت تناسلی خود را از راه دور نگه دارید.یکی یکی، هر بیضه را به آرامی اما محکم بین شست و انگشتان خود بچرخانید.به دنبال توده های سفت یا تغییرات در احساس بیضه خود باشید.به خاطر داشته باشید که طبیعی است که یکی از بیضه های شما بزرگتر از دیگری باشد. اگر متوجه یک توده کوچک و سفت، درد یا تورم شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.

ممکن است یک لوله بند ناف را در بالا و پشت بیضه خود احساس کنید. به این اپیدیدیم می گویند. طول آن حدود یک اینچ است و حساس است، اما لمس آن نباید دردناک باشد. اگر در مورد احساس خود سؤالی دارید با پزشک خود مشورت کنید.

 

بیشتر بخوانید : التهاب کیسه بیضه یا اسکروتوم 

 

 

معاینه پزشکی

 

پزشک بیضه های شما را در طول یک معاینه فیزیکی معمول معاینه می کند. اگر فکر می‌کنند چیزی درست به نظر نمی‌رسد، ممکن است آزمایش‌هایی را برای رد سایر شرایط یا تأیید تشخیص تجویز کنند. این شامل:

-سونوگرافی. این کار از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از بیضه ها استفاده می کند. می تواند تشخیص دهد که آیا توده ها بیشتر احتمال دارد که سرطان باشند یا چیزی بی ضرر. برای این آزمایش بدون درد، به پشت روی میز معاینه دراز می کشید. یک تکنسین یک ژل شفاف را روی کیسه بیضه شما پخش می کند و سپس یک دستگاه سونوگرافی را روی کیسه بیضه شما حرکت می دهد.

-آزمایش خون. پزشک ممکن است بخواهد خون شما را آزمایش کند. سرطان های بیضه اغلب پروتئین ها یا آنزیم هایی را می سازند که در خون شما یافت می شوند. اگر سرطان دارید، آزمایشات ممکن است به پزشک شما بگوید که کدام نوع سرطان دارید و آیا احتمال شیوع آن وجود دارد یا خیر.

-بیوپسی پزشک شما ممکن است کمی از بافت بیضه شما را برای بررسی وجود سرطان بردارد. این بیوپسی نامیده می شود. این احتمال وجود دارد که باعث گسترش سرطان شود، بنابراین پزشک شما ممکن است این کار را فقط در اتاق عمل انجام دهد. یک تکنسین بلافاصله بافت را بررسی می کند و اگر سرطانی باشد، پزشک بیضه شما را بیرون می آورد.اغلب، پزشک شما به جای انجام بیوپسی، کل بیضه را برمی دارد.
اگر پزشک شما تومور پیدا کند، آزمایش‌های بیشتری مانند اشعه ایکس و اسکن‌های دیگر انجام می‌دهد تا مطمئن شود سرطان گسترش نیافته است.
اگر فرزند شما تومور بیضه داشته باشد، پزشک احتمالاً روشی به نام اکتشاف اینگوینال را انجام می دهد. آنها درست بالای استخوان شرمگاهی بریدگی ایجاد می کنند و بیضه را از کیسه بیضه خارج می کنند. پزشک می‌تواند از نزدیک به آن نگاه کند و در مورد اقدامات بعدی تصمیم بگیرد.