افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولاً پرخاشگری تکانشی از پیش برنامه ریزی شده از خود نشان می دهند. همچنین با حیوان آزاری همراه است.
روان درمانی مزایای محدودی برای مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارد و هیچ دارویی برای درمان آن مورد تایید FDA نیست. همانطورکه می دانید مشکلات جنسی در اختلالات شخصیتی شایع است و در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز مشکلات جنسی وجود دارد . 

 

 

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) ممکن است از هنجارهای اجتماعی پیروی نکنند و ممکن است نسبت به دیگران بی احترامی کنند. آنها می توانند با نادیده گرفتن عواقب آسیب روحی و جسمی ایجاد کنند. اقدامات آنها می تواند بر خلاف قانون باشد و منجر به حبس شود. برای افراد مبتلا به ASPD معمول است که در اوایل زندگی قانون را زیر پا بگذارند و میزان بالایی را برای تکرار جرم نشان دهند. در واقع، طبق تحقیقات، 47 درصد از افراد زندانی دارای ASPD هستند.
علاوه بر خطر آسیب به خود، افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) می توانند تهدیدی برای دیگران باشند. در ایالات متحده، بین 2 تا 3 درصد از مردم به آن مبتلا هستند. این بیماری در مردان شایع‌تر از زنان است، اما ASPD در هر دو جنس مشابه است و ریشه در عوامل خانوادگی و غیر خانوادگی مشابه دارد.

 

اگرچه تحقیقات بیشتری باید انجام شود، اما در اینجا 10 نکته در مورد ASPD بر اساس شواهد وجود دارد:

 

1-تشخیص ASPD دشوار است زیرا با سایر شرایط روانی مانند روان‌پریشی که اغلب با آن همراه است همپوشانی دارد.

2-یک استراتژی نوظهور در کمک به شناسایی ASPD استفاده از EEG به عنوان نشانگر زیستی است. محققان فعالیت مغزی قوی در سطح لوب فرونتال را در مبتلایان به ASPD نشان داده‌اند.

ASPD-3 با تکانشگری، سوءمصرف همزمان مواد و ویژگی‌های روان‌پریشی مشخص می‌شود. در مطالعه ای که در PLOS ONE منتشر شد، محققان دریافتند که در 96 زندانی مرد پرتغالی مبتلا به ASPD، شیوع پرخاشگری تکانشی 71.9 درصد و پرخاشگری از پیش برنامه ریزی شده 28.1 درصد بود. افرادی که دارای صفات اجتماعی‌پاتیک بیشتری بودند، احتمال بیشتری داشت که پرخاشگری از پیش برنامه ریزی شده را نشان دهند، در حالی که تکانشگری بالا یا فراوانی سوء مصرف مواد به نوع پرخاشگری مرتبط نبود.

4- بر اساس تحقیقاتی که در مقاله ارائه شده ، معیارهای اساسی تشخیص ASPD دارای وراثت بین 38٪ تا 69٪ هستند. علاوه بر ژنتیک، پیشینه خانوادگی و تعارضات والدین، و همچنین فرزندپروری خشن یا ناسازگار، نیز از عوامل رایج آن هستند.

5-بر اساس نتایج یک بررسی ، روان درمانی در درمان ASPD کارایی محدودی دارد. مداخلاتی که می‌توان در نظر گرفت شامل درمان شناختی رفتاری به علاوه درمان معمول، طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی است. 

6-هیچ دارویی برای درمان ASPD تایید شده توسط FDA وجود ندارد، اگرچه پزشکان ممکن است داروهای روانگردان را برای درمان افسردگی و اضطراب تجویز کنند.

7-بر اساس تحقیقات منتشر شده در توسعه و آسیب شناسی روانی، تمایل به ASPD می تواند خیلی زود در زندگی شروع شود. در این مطالعه طولی که بر روی 956 شرکت‌کننده انجام شد، بی‌توجهی به دیگران در کودکان 14 تا 36 ماهه، ASPD بزرگسالان را پیش‌بینی کرد. این نتایج نشان می دهد که تشخیص این بیماری را می توان زودتر در زندگی انجام داد، بنابراین به مدیریت کمک می کند.

8-در مطالعه ای که در مجله علوم اعصاب بالینی منتشر شد، محققان دریافتند که در 20 بیمار ASPD، حجم آمیگدال و هیپوکامپ در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. قابل توجه است که آمیگدال ترس ها/تهدیدها را پردازش می کند و هیپوکامپ در یادگیری و حافظه نقش دارد.

 

بیشتر بخوانید : اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا ASPD چیست؟

 

 

9-شیوع ASPD در بزرگسالان جوان به اوج خود می رسد و 3.91٪ تحت تأثیر قرار می گیرد. بر اساس نتایج یک مطالعه مبتنی بر جمعیت که در مجله Aging & Mental Health منتشر شده است، تنها 0.78 درصد از بزرگسالان 65 ساله یا بالاتر دچار این شرایط هستند. افراد مسن مبتلا به ASPD بیشتر در معرض ابتلا به اختلال مصرف مواد، شیدایی، افسردگی اساسی و اضطراب هستند.

در میان سایر عوامل خطر، نویسندگان مطالعه منتشر شده در مجله تحقیقات روانپزشکی سن جوان، فقر، سابقه خانوادگی رفتارهای ضد اجتماعی و ASPD را به عنوان عوامل موثر ذکر کردند.