میل جنسی (لیبیدو) از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است و هیچ سطح درست یا نادرستی وجود ندارد.طبیعی است که میل جنسی یک فرد نوسان داشته باشد (بالا و پایین برود) و ممکن است دلایل زیادی برای این وجود داشته باشد.اگر زن و شوهری در سایر زمینه های رابطه خود مشکل داشته باشند، ممکن است زندگی جنسی آنها تحت تأثیر قرار گیرد.برخی از بیماری‌ها و داروها می‌توانند بر تمایل فرد به رابطه جنسی تأثیر بگذارند.درمان کاهش میل جنسی می تواند شامل درمان یک بیماری زمینه ای، هورمون درمانی، مدیریت استرس و مشاوره باشد.

 

 

لیبیدو که به معنای میل جنسی است، از فردی به فرد دیگر به طور چشمگیری متفاوت است. همچنین بسته به ترجیحات و شرایط زندگی فرد متفاوت است. میل جنسی می تواند تحت تأثیر شرایط پزشکی، سطح هورمون ها، داروها، شیوه زندگی و مشکلات رابطه باشد.
بسیاری از زوج‌های تازه وارد دوره‌های اولیه رابطه جنسی زیادی را پشت سر می‌گذارند که سپس با گذشت زمان کاهش می‌یابد. از سوی دیگر، یک زندگی پرمشغله می تواند باعث شود که برخی افراد آنقدر خسته یا مشغول شوند که حتی به رابطه جنسی فکر نکنند. تا زمانی که نگران میل جنسی خود نباشید یا باعث ایجاد مشکلاتی بین شما و همسرتان شده باشد، نیازی به کمک حرفه ای ندارید.

 

 

میل جنسی طبیعی چیست؟

 

هیچ سطح درست یا نادرستی از میل جنسی وجود ندارد، و هیچ "طبیعی" در مورد تعداد دفعات رابطه جنسی وجود ندارد. برخی از افراد هر روز رابطه جنسی دارند یا تمایل به داشتن رابطه جنسی دارند، برخی دیگر ممکن است سالی یک بار رابطه جنسی داشته باشند یا اصلاً رابطه جنسی نداشته باشند. همه چیز به آنچه ترجیح می دهید و شرایط زندگی شما بستگی دارد.

 

 

 

چه چیزی باعث کاهش میل جنسی می شود؟

 

علاوه بر شرایط پزشکی و عوارض جانبی برخی داروها، دلایل دیگری نیز برای کاهش میل جنسی وجود دارد، از جمله:

-اضطراب عملکرد : انزال زودرس یا رابطه جنسی دردناک می تواند باعث شود که فرد از رابطه جنسی به دلیل ترس از تکرار آن اجتناب کند.
-خستگی : احساس خستگی بیش از حد برای رابطه جنسی رایج است
-کمبود وقت و حریم خصوصی : نیازهای شغلی و زندگی خانگی ممکن است زمان کافی برای صمیمیت و رابطه جنسی باقی نگذارد
-آشنایی : میل زن و شوهر به رابطه جنسی به مرور زمان کاهش می یابد
-ناسازگاری جنسی: میل جنسی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد اگر فرد دائماً بیشتر از شریک خود بخواهد رابطه جنسی داشته باشد یا به نوعی فعالیت جنسی بخواهد که شریک زندگی او با آن راحت نیست.

-انحرافات جنسی : اگر تغییراتی در ظاهر فیزیکی شریک زندگی شما ایجاد شود، مانند افزایش وزن بیش از حد، ممکن است جذابیت جنسی برای شریک زندگی شما کاهش یابد.
-افسردگی : شرایط سلامت روان مانند افسردگی می تواند باعث خستگی، بی انگیزگی، احساس غم و اندوه و کناره گیری از فعالیت ها، از جمله رابطه جنسی شود.
-استرس : محققان دریافته اند که هورمون های استرس می توانند میل و پاسخ جنسی را کاهش دهند
-ورزش و فعالیت بدنی : فعالیت بدنی زیاد یا کم می تواند باعث کاهش میل جنسی شود

-تجربه آسیب زا در گذشته : عبور از آسیب هایی مانند آزار جنسی، سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی، می تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد.

 

 

آیا مسائل مربوط به رابطه می تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد؟

 

 

کاهش میل جنسی نیز ممکن است ناشی از مشکلات رابطه باشد. اگر زن و شوهری در سایر زمینه های رابطه خود مشکل داشته باشند، ممکن است زندگی جنسی آنها تحت تأثیر قرار گیرد.اگر شما و شریک زندگیتان از زندگی جنسی خود راضی نیستید، می توانید به دنبال مشاوره حرفه ای باشید:
-مهارت های ارتباطی را برای بهبود کیفیت کلی رابطه خود بیاموزید
-سعی کنید مشکلات اساسی مانند تنش را حل کنید
-یاد بگیرید که چگونه صمیمیت و محبت فیزیکی را بدون داشتن رابطه جنسی افزایش دهید
-تکنیک های مختلف جنسی را یاد بگیرید
-در مورد تمایلات و خیالات جنسی با هم صحبت کنید
-راهبردهای تقویت میل جنسی مانند خودارضایی و خیال پردازی را بیاموزید.

 

آیا مسائل سلامتی می تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد؟

 

 

کاهش میل جنسی می تواند از عوارض جانبی برخی داروها باشد. به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد افسردگی یک اثر جانبی شناخته شده در کاهش میل جنسی دارند. برخی از زنان هنگام مصرف داروهای ضد بارداری احساس می کنند که علاقه کمتری به رابطه جنسی دارند.برخی از بیماری های جسمی و شرایط پزشکی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند، از جمله کم خونی، نارسایی کلیه، کم کاری تیروئید (غده تیروئید کم کار) و افسردگی.اگر در مورد تأثیر دارو بر میل جنسی خود نگران هستید، می توانید با پزشک در مورد تغییر دارو یا امتحان گزینه های جایگزین صحبت کنید.

 

 

 

برخی از شرایط پزشکی که می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود عبارتند از:

 

 

-یائسگی : به دلیل کاهش هورمون های جنسی
دیسپارونی : رابطه جنسی دردناک
واژینیسموس : گرفتگی یا اسپاسم غیرارادی (نه تحت کنترل آگاهانه زن) عضلات واژن که دخول را دشوار می کند.
بارداری، زایمان و شیردهی : به دلیل تغییرات در سطح هورمون ها، به ویژه هورمون پرولاکتین
عفونت ها : مانند برفک یا عفونت های مجاری ادراری (UTI)
مشکلات رسیدن به ارگاسم : زن نمی تواند به ارگاسم برسد یا در مدت زمانی که او و همسرش می خواهند به آن برسد.

 

 

برخی از شرایط پزشکی که می تواند باعث کاهش میل جنسی مردان شود عبارتند از:

 

 

-تغییرات هورمونی : با افزایش سن، سطح تستوسترون مرد به آرامی کاهش می یابد، که برخی از محققان فکر می کنند با کاهش میل جنسی مرتبط است.
-ناتوانی جنسی : ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ مورد نیاز برای رابطه جنسی
-انزال زودرس : عدم کنترل بر انزال، که باعث می شود آن را زودتر از آنچه که مرد یا همسرش می خواهند اتفاق بیفتد.
-تاخیر در انزال : ناتوانی در رسیدن به ارگاسم.

 

 

بیشتر بخوانید : میل جنسی کم بهتر است یا زیاد ؟

 

کاهش میل جنسی چگونه تشخیص داده می شود؟

 

 

اگر بدون هیچ دلیل مشخصی علاقه خود را به رابطه جنسی از دست داده اید، پزشک می تواند با انجام طیف وسیعی از آزمایشات به یافتن علت آن کمک کند، از جمله:

-معاینهی جسمی
-تاریخچه پزشکی
-آزمایشات خون

 

کاهش میل جنسی چگونه درمان می شود؟

 

درمان کاهش میل جنسی به علت آن بستگی دارد، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

-درمان هر بیماری زمینه ای مانند افسردگی (اگرچه یک عارضه جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی کاهش میل جنسی است)
-مشاوره
-مدیریت استرس
-هورمون درمانی