مردان زمانی که با یک شریک زندگی می کنند، مشکلات بسیار بیشتری را در عملکرد جنسی گزارش می دهند.مردانی که مشکلات عملکرد جنسی را تجربه می کنند به طور کلی عملکرد بهتری را در طول رابطه جنسی انفرادی گزارش می کنند.
در بعضی از مراجعین برای درمان اختلال نعوظ به کلینیک سکس تراپی کامش اظهار می کنند که نعوظ و سفتی آلت در هنگام خود ارضایی و در زمانی که تنها هستند به طور کامل دارند. این افراد در موقع رابطه جنسی با همسر یا شریک جنسی خود نعوظ را از دست داده و دچار شلی آلت می شوند.برای درمان اختلال نعوظ باید حتما به اینکه چه چیز باعث اختلال نعوظ شده است توجه کرد والا درمان بی فایده است . مثلا درمان اختلال نعوظ با پی آر پی (PRP) در مواردیکه مشکلات خونی وجود دارد موثر است . و یا در مواردیکه ارتباط بین چاقی و اختلال نعوظ وجود داشته باشد توصیه به رژیم درمانی مفید خواهد بود . و در مواردیکه عروق خونی به مشکل خورده است و خونرسانی به آلت کم است باید شاک ویو تراپی انجام داد و از تاثیر امواج شاک ویو تراپی در اختلال نعوظ استفاده کرد.
یک داستان غیر واقعی جنسی این است که استفاده بیش از حد از پورنوگرافی منجر به این می شود که مردان نتوانند در حالی که با شریک زندگی خود هستند به نعوظ برسند، اگرچه هنگام تماشای پورن سفتی الت دارند . مشکل اصلی این نظریه این است که این واقعیت بسیار مهم را نادیده می گیرد که خودارضایی به تنهایی تجربه ای کاملاً متفاوت از درگیر شدن در رفتارهای جنسی با شریک زندگی است. مفهوم اختلال نعوظ ناشی از پورنوگرافی ده ها بار در مطالعه ها رد شده است. یک مطالعه جدید مسئله عملکرد جنسی را درخود ارضایی و در رابطه زناشویی مورد بررسی قرار داد و شواهد قوی یافت که نشان دهنده این است. وقتی صحبت از عملکرد جنسی می شود، عملکرد مردان در تنهایی بهتر است . به راستی علت اختلال نعوظ و علت ناتوانی جنسی مردان در موقع رابطه زناشویی چیست ، در حالی که در تنهایی سفتی آلت کامل است.
رولند و همکاران بیش از شش هزار مرد را از ایالات متحده و مجارستان به خدمت گرفتند. آنها مردانی را که هرگز رابطه جنسی شریکی نداشتند و مردانی که پاسخ‌هایشان نشان می‌داد متناقض بودند، با دقت مطالعه نمی‌کردند یا پاسخ‌هایشان ناقص بود را حذف کردند. نمونه نهایی 4209 نفر با یک نمونه نسبتاً متعادل از نظر سن، تحصیلات و گرایش جنسی بود. 70% دارای یک شریک جنسی فعلی، 10% دارای چندین شریک جنسی فعلی و 20% مجرد و بدون شریک فعلی بودند. از آنجایی که مسائل مربوط به عملکرد جنسی، به ویژه عملکرد نعوظ، به شدت با مسائل پزشکی یا مشکلات اضطراب مرتبط است، محققان سابقه پزشکی و سلامت روانی را نیز ارزیابی کردند و دریافتند که 20 درصد از نمونه سابقه مبارزه با اضطراب و افسردگی داشتند. میزان مشابهی از مشکلات پزشکی نیز مشاهده شد، با 20٪ از مردان مشکلات پزشکی مداوم را گزارش کردند. این نمونه متعادل ارزشمند است زیرا اجازه می دهد تا این نتایج را برای یک جمعیت عمومی و نه فقط برای آن دسته از مردانی که عملکرد جنسی آنها تحت تأثیر خلق و خو، اضطراب یا مشکلات پزشکی است، اعمال شود.
این مطالعه نه تنها عملکرد نعوظ، بلکه انزال زودرس و تاخیر در انزال را نیز ارزیابی کرد تا تصویری بهتر از عملکرد جنسی مردان در کل به دست آورد: 21% از مردان علائم انزال زودرس را گزارش کردند. 13% علائم مشکلات نعوظ را گزارش کردند. 19 درصد علائم تاخیر در انزال را گزارش کردند. مردانی که مشکلات عملکرد جنسی خفیف یا بدون مشکل را گزارش کردند، عموماً عملکرد ثابتی را در رابطه جنسی انفرادی و رابطه جنسی با یک شریک گزارش کردند.
با این حال، مردانی که مشکلات عملکرد جنسی متوسط یا شدید را گزارش کردند، تفاوت های بسیار قوی بین خودارضایی و رابطه جنسی با شریک نشان دادند. به زبان ساده، مردانی که مشکلات جنسی را گزارش می‌کنند، در مقایسه با رابطه جنسی خودشان، به احتمال زیاد در حین رابطه جنسی با شریک جنسی، این مشکلات را تجربه می‌کنند. در هر سه حوزه عملکرد جنسی، مسائل مربوط به نعوظ و انزال زودرس یا تاخیری، مردان به طور مداوم گزارش دادند که در طول خودارضایی سطوح بالاتری از عملکرد جنسی و رضایت دارند. این تأثیر در گروه‌های مختلف مردان، صرف‌نظر از سن، گرایش جنسی، اضطراب یا مسائل خلقی، یا سطوح استفاده از پورنوگرافی مشاهده شد.
هنگام خودارضایی، مردان سطوح بسیار بالاتری از کنترل بر روی دستیابی به نعوظ و ارگاسم و تأخیر یا شروع آن را گزارش کردند که مطابق با قصدشان بود. با این حال، در رابطه جنسی شریک، این مردان سطوح بسیار پایینی از عملکرد را شناسایی کردند. محققان پیشنهاد می کنند که سه توضیح ممکن برای این تفاوت ها وجود دارد: در رابطه جنسی انفرادی، مردان کنترل بیشتری بر عوامل مرتبط با عملکرد جنسی خود دارند. رابطه جنسی مشترک ممکن است عواملی را تشدید کند که عملکرد جنسی را مهار می کند، مانند نگرانی در مورد رضایت شریک زندگی خود. یا اینکه در رابطه جنسی انفرادی، مردان ممکن است به سادگی مشکلات عملکرد جنسی را کمتر به چشم بیاورند و آنها را به عنوان تأثیر کمتری ببینند.
این مطالعه قویاً نشان می‌دهد که در واقع، بسیار رایج و حتی طبیعی است که مردان هنگام خودارضایی عملکرد جنسی بهتری نسبت به زمانی که با شریک زندگی خود هستند تجربه می‌کنند. مردانی که مشکلات عملکرد جنسی را تجربه می‌کنند، ممکن است فشار، اضطراب، ترس را در هنگام همراهی با شریک جنسی افزایش دهند. هنگامی که با یک شریک زندگی می کنند، ممکن است نتوانند از تکنیک های برانگیختگی استفاده کنند که برای آنها در طول رابطه جنسی انفرادی موثر است. تعداد زیادی از تحقیقات و مداخلات بالینی از این الگو از زنانی حمایت می‌کند که مشکلاتی را برای دستیابی به ارگاسم با شریک زندگی خود گزارش می‌کنند. تجربه رضایت جنسی این تحقیق فعلی نشان می‌دهد که برای مردانی که مشکلات عملکرد جنسی را تجربه می‌کنند، کمک به آنها برای شناسایی چیزهایی که عملکرد آنها را در خودارضایی بهبود می‌بخشد و این درس‌ها را به رابطه جنسی شریک انتقال می دهد، ممکن است به آنها کمک کند تا تجربیات جنسی مشترک خود را بهبود بخشند.
متأسفانه، هنگامی که افراد در طول رابطه جنسی انفرادی عملکرد جنسی بهتری را در مقایسه با رابطه جنسی شریک تجربه می کنند، اغلب منجر به مقایسه و سرزنش ناخوشایند می شود. هر دو شریک ممکن است نگران باشند که مشکلات نشان دهنده چیزی در مورد رابطه، کاهش سطح جذابیت و میل باشد، یا حتی این که پورنوگرافی یا فانتزی بیشتر از رابطه جنسی با شریک جنسی تحریک کننده است. این تحقیق شواهد محکمی ارائه می دهد که نشان می دهد بهبود عملکرد جنسی هنگام خودارضایی در مردانی که مشکلات عملکرد جنسی را تجربه می کنند طبیعی است.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت سلامت جنسی کامش می باشد.
